วันอังคารที่ 9 ตุลาคม พ.ศ. 2561

คำถามบท 4 บท 5 และกรณีศึกษา Lego


สมาชิก
1. นายทศพล ยิ่งเจริญ                          58127328004

2.นายพลวัต กางถิ่น                            58127328007

3. นายนันธวัฒน์ จันทร์นา                     58127328032

4. นางสาว ณัฐฐินันท์ วิเศษเผ่า               58127328012  


5. นางสาว ฐิตินันท์ ชื่นจิตร์                   58127328028


The Lego Group, which is headquartered in Billund, Denmark, is one of the largest toy manufacturers in the world. Lego’s main products have been the bricks and figures that children have played with for generations. The Danish company has experienced sustained growth since its founding in 1932, and for most of its history its major manufacturing facilities were located in Denmark. In 2003, Lego was facing tough competition from imitators and manufacturers of electronic toys. In an effort to reduce costs, the group decided to initiate a gradual restructuring process that continues today. In 2006, the company announced that a large part of its production would be outsourced to the electronics manufacturing service company Flextronics, which has plants in Mexico, Hungary, and the Czech Republic. The decision to outsource production came as a direct consequence of an analysis of Lego’s total supply chain. To reduce labor costs, manually intensive processes were outsourced, keeping only the highly skilled workers in Billund. Lego’s workforce was gradually reduced from 8,300 employees in 2003 to approximately 4,200 in 2010. Additionally, production had to be relocated to places closer to its natural markets. As a consequence of all these changes, Lego transformed itself from a manufacturing firm to a market-oriented company that is capable of reacting fast to changing global demand. Lego’s restructuring process, coupled with doubledigit sales growth in the past few years, has led to the company’s expansion abroad and made its workforce more international. These changes presented supply chain and human resources challenges to the company. The supply chain had to be reengineered to simplify production without reducing quality. Improved logistics planning allowed Lego to work more closely with retailers, suppliers, and the new outsourcing companies. At the same time, the human resources (HR) department needed to play a more strategic role inside the company. HR was now responsible for implementing effective policies aimed at retaining and recruiting the most qualified employees from a diversity of cultural backgrounds. Adapting company operations to these changes required a flexible and robust IT infrastructure with business intelligence capabilities that could help management perform better forecasting and planning. As part of the solution, Lego chose to move to SAP business suite software. SAP AG, a German company that specializes in enterprise software solutions, is one of the leading software companies in the world. SAP’s software products include a variety of applications designed to efficiently support all of a company’s essential functions and operations. Lego chose to implement SAP’s Supply Chain Management (SCM), Product Lifecycle Management (PLM), and Enterprise Resources Planning (ERP) modules. The SCM module includes essential features such as supply chain monitoring and analysis as well as forecasting, planning, and inventory optimization. The PLM module enables managers to optimize development processes and systems. The ERP module includes, among other applications, the Human Capital Management (HCM) application for personnel administration and development. SAP’s business suite is based on a flexible threetier client-server architecture that can easily be adapted to the new service-oriented architecture (SOA) available in the latest versions of the software. In the first tier, a client interface—a browser-type graphical user interface (GUI) running on either a laptop, desktop, or mobile device—submits users’ requests to the application servers. The applications servers (the second tier in the system) receive and process clients’ requests. In turn, these application servers send the processed requests to the database system (the third tier) which consists of one or more relational databases. SAP’s business suite supports databases from different vendors, including those offered by Oracle, Microsoft, MySQL, and others. The relational databases contain tables that store data on Lego’s products, daily operations, the supply chain, and thousands of employees. Managers can easily use the SAP query tool to obtain reports from the databases because it does not require any technical skill. Additionally, the distributed architecture enables authorized personnel to have direct access to the database system from the company’s various locations, including those in Europe, North America, and Asia. SAP’s ERP-HCM module includes advanced features such as “Talent Manager” as well as those for handling employee administration, reporting, and travel and time management. These features allow Chapter 6 Foundations of Business Intelligence: Databases and Information Management 281 246-285 Ch6 Global.indd 281 2/19/2015 11:56:38 AM Lego’s HR personnel to select the best candidates, schedule their training, and create a stimulus plan to retain them. It is also possible to include performance measurements and get real-time insight into HR trends. Using these advanced features, together with tools from other software vendors, Lego’s managers are able to track employees’ leadership potential, develop their careers, and forecast the recruiting of new employees with certain skills. The investments that The Lego Group has made in information systems and business re-design have paid off handsomely. In 2013 the Group increased sales by 11% to €3,403 million against €3,103 million the year before. Operating profit increased 10% to €1,118. Full-time employees increased to 11,755 as the company expanded production in Asia. In the first half of 2014, revenue increased 15 percent compared with the same period last year measured, and profits increased by 12% when compared to the similar period in 2013. Reflecting its growing emphasis on developing a global company, and its substantial investment in global information systems both in the supply chain and the distribution chain, The Lego Group in 2014 is showing strong, long-term growth in all regions. In Europe, America, and Asia, sales growth has been in the double digits for over five years despite the fact that the Global Great Recession (2008 to 2013) led to flat sales of toys worldwide. In the Asian region, growth in Lego sales varied from market to market. China’s growth in consumer sales of more than 50% was the most significant in the region. This supports The Lego Group’s ambitions to further globalize the company and make Asia a significant contributor to future growth. During April 2014 The Lego Group opened its first factory in China, located in Jiaxing, and a new office in Shanghai, which is one of five main offices globally for The Lego Group. The executives of Lego believe there is huge potential in Asia, and they are moving to be located close to their Asian customers. Lego executives believe that there is tremendous potential in Asia, and have decided to learn more about the Asian market and build capabilities in the region. The new factory and office represent a significant expansion of the Lego physical presence in the region. According to executives, in combination with their existing office in Singapore, the Shanghai office and the new factory enable strategically important
functions to be located close to their customers as well as children and parents in China and Asia. The decision to place a Lego factory in China is a direct consequence of The Lego Group’s ambition to have production placed close to core markets. This same philosophy has led to expansions of the Lego factory in the Czech Republic, and an entirely new factory was opened in Nyiregyhaza, Hungary, in March 2014. These factories, along with the parent factory in Denmark, serve the European markets. To serve the Americas faster and with customized products, the company expanded its Lego factory in Monterrey, Mexico. Executives believe the global approach to information systems and production facilities enables the company to deliver Lego products to retailers and ultimately to children all over the world very fast, offering a world class service to consumers. In 2014, in addition to its growth across a variety of markets, The LEGO Movie was also released to overwhelmingly positive reviews, bolstering the company’s brand and allowing it to develop a new array of products based on the movie’s themes. The Lego Group is primed to continue its growth throughout 2015 and beyond using its organizational flexibility and the concepts it has honed for years. The company is responding to its customers and releasing new versions of some of its most popular sets of toys, including its Bionicle series of block sets. The company also launched a new office with 120 employees and an additional 80 more to come in 2015, complete with an innovative work environment without assigned desk spaces and emphasizing creativity over rigid routines. Like their expansion into Asia, the new office represents an effort to establish a global presence with offices and employees around the world to reach as many potential families and children as possible. So far, Lego has built an impressive worldwide presence, block by block. Sources: Roar Trangbaek, “New London Office Supports Lego Group Strategy to Reach Children Globally, Newsroom, www. lego.com, November 2014; Roar Trangbaek, “Global Lego Sales Up 15 Percent in First Half of 2014,” Newsroom, www.lego.com, 2014; Jens Hansegard, “Oh, Snap! Lego’s Sales Surpass Mattel,” Wall Street Journal, September 4, 2014; “How Lego Became World’s Hottest Toy Company,” Economist, March 9, 2013; “Business 2010: Embracing the Challenge of Change,” Economist Intelligence Unit, February 2005, http://graphics. eiu.com/files/ad_pdfs/ Business%202010_Global_ FINAL. pdf, accessed November 16, 2010; “Lego Creates Model Business Success with SAP and IBM,” IBM Global Financing, May 19, 2010, www-01.ibm.com/software/ 282 Part Two Information Technology Infrastructure 246-285 Ch6 Global.indd 282 2/19/2015 11:56:38 AM success/cssdb.nsf/CS/STRD- 85KGS6?OpenDocument, October 20, 2010; “Human Resources as an Exponent of Good Governance” (in Danish), www.sat.com, October 20, 2010; “Lego, the Toy of the Century Had to Reinvent the Supply-Chain to Save the Company,” Supply Chain Digest, September 25, 2007, www.scdigest.com/ assets/on_target/07-09-25- 7.php?cid=1237, accessed November 16, 2010; G. W. Anderson, T. Rhodes, J. Davis, and J. Dobbins, SAMS Teach Yourself SAP in 24 hours (Indianapolis, IN: SAMS,
แปล
กลุ่มเลโก้ซึ่งมีสำนักงานใหญ่ในบิลลุนด์ประเทศเดนมาร์กเป็นหนึ่งในผู้ผลิตของเล่นรายใหญ่ที่สุดในโลก ผลิตภัณฑ์หลักของเลโก้เป็นอิฐและตัวเลขที่เด็ก ๆ เล่นมานานหลายชั่วอายุคน บริษัท เดนมาร์กมีประสบการณ์การเติบโตอย่างยั่งยืนตั้งแต่ก่อตั้งในปีพ. ศ. 2475 และส่วนใหญ่ของประวัติศาสตร์โรงงานผลิตรายใหญ่ตั้งอยู่ในประเทศเดนมาร์ก ในปี 2546 เลโก้กำลังเผชิญกับการแข่งขันที่ยากลำบากจากผู้เลียนแบบและผู้ผลิตของเล่นอิเล็กทรอนิกส์ กลุ่มนี้จึงตัดสินใจที่จะเริ่มดำเนินการปรับโครงสร้างที่ค่อยๆดำเนินไปเรื่อย ๆ ในวันนี้ ในปีพ. ศ. 2549 บริษัท ได้ประกาศว่าการผลิตส่วนใหญ่จะเป็น บริษัท ภายนอกที่ดำเนินธุรกิจด้านการผลิตอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ของ
Flextronics ซึ่งมีโรงงานอยู่ในเม็กซิโกฮังการีและสาธารณรัฐเช็ก การตัดสินใจผลิต outsource เป็นผลโดยตรงจากการวิเคราะห์ห่วงโซ่อุปทานทั้งหมดของ Lego เพื่อลดต้นทุนแรงงานกระบวนการเข้มข้นด้วยตนเองถูก outsource ซึ่งทำให้แรงงานที่มีทักษะสูงใน Billund มีเพียงคนเดียวเท่านั้น พนักงาน Lego ลดลงเรื่อย ๆ จาก 8,300 คนในปี 2546 เป็นประมาณ 4,200 คนในปี 2553 นอกจากนี้การผลิตต้องย้ายไปอยู่ใกล้กับตลาดธรรมชาติ อันเนื่องมาจากการเปลี่ยนแปลงทั้งหมดเลโก้จึงเปลี่ยนจาก บริษัท ผู้ผลิตไปเป็น บริษัท ที่มุ่งเน้นตลาดซึ่งสามารถตอบสนองความต้องการของตลาดโลกได้อย่างรวดเร็ว ขั้นตอนการปรับโครงสร้างของ Lego ควบคู่ไปกับการเติบโตของยอดขายที่เพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าในช่วง 2-3 ปีที่ผ่านมาส่งผลให้ บริษัท มีการขยายงานในต่างประเทศและทำให้พนักงานของ บริษัท มีความเป็นสากลมากขึ้น การเปลี่ยนแปลงเหล่านี้แสดงให้เห็นถึงความท้าทายของห่วงโซ่อุปทานและทรัพยากรบุคคลของ บริษัท ห่วงโซ่อุปทานต้องได้รับการปรับรื้อปรับระบบเพื่อลดการผลิตโดยไม่ลดคุณภาพ การวางแผนด้านโลจิสติกส์ที่ดีขึ้นทำให้เลโก้สามารถทำงานใกล้ชิดกับผู้ค้าปลีกซัพพลายเออร์และ บริษัท ผู้รับเหมาช่วงใหม่ ๆ ได้มากขึ้น ในเวลาเดียวกันฝ่ายทรัพยากรบุคคล (HR) จำเป็นต้องมีบทบาทเชิงกลยุทธ์มากขึ้นภายใน บริษัท ตอนนี้ HR เป็นผู้รับผิดชอบในการดำเนินนโยบายที่มีประสิทธิภาพเพื่อรักษาและคัดเลือกพนักงานที่มีคุณสมบัติเหมาะสมที่สุดจากความหลากหลายของภูมิหลังทางวัฒนธรรม การปรับการดำเนินการของ บริษัท เพื่อการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้จำเป็นต้องมีโครงสร้างพื้นฐานด้านไอทีที่มีความยืดหยุ่นและมีประสิทธิภาพพร้อมด้วยความสามารถในการจัดการอัจฉริยะทางธุรกิจซึ่งจะช่วยให้ฝ่ายบริหารสามารถคาดการณ์และวางแผนได้ดีขึ้น เป็นส่วนหนึ่งของการแก้ปัญหาเลโก้เลือกที่จะย้ายไปใช้ซอฟต์แวร์ SAP Business Suite SAP AG ซึ่งเป็น บริษัท สัญชาติเยอรมันที่เชี่ยวชาญด้านโซลูชันซอฟต์แวร์ระดับองค์กรเป็นหนึ่งใน บริษัท ซอฟต์แวร์ชั้นนำของโลก ผลิตภัณฑ์ซอฟต์แวร์ของเอสเอพีประกอบด้วยแอพพลิเคชั่นที่หลากหลายซึ่งได้รับการออกแบบมาเพื่อรองรับทุกฟังก์ชั่นและการปฏิบัติที่สำคัญของ บริษัท เลโก้เลือกใช้ SAP's Supply Chain Management (SCM), Product Lifecycle Management (PLM) และโมดูล Enterprise Resources Planning (ERP) โมดูล SCM มีคุณลักษณะที่สำคัญเช่นการตรวจสอบและวิเคราะห์ห่วงโซ่อุปทานตลอดจนการคาดการณ์การวางแผนและการเพิ่มประสิทธิภาพสินค้าคงคลัง โมดูล PLM ช่วยให้ผู้จัดการสามารถเพิ่มประสิทธิภาพกระบวนการและระบบการพัฒนา โมดูล ERP ประกอบด้วย โมดูลช่วยให้ผู้จัดการสามารถเพิ่มประสิทธิภาพกระบวนการและระบบการพัฒนา โมดูล ERP ประกอบด้วยโปรแกรมประยุกต์การจัดการทุนมนุษย์ (HCM) สำหรับการบริหารและพัฒนาบุคลากร ชุดธุรกิจของ SAP ใช้สถาปัตยกรรมแบบ client-server แบบยืดหยุ่นซึ่งสามารถปรับให้เข้ากับสถาปัตยกรรมที่ให้บริการใหม่ (SOA) ที่มีอยู่ในเวอร์ชันล่าสุดของซอฟต์แวร์ ในส่วนแรกอินเทอร์เฟซไคลเอ็นต์ - อินเทอร์เฟซผู้ใช้แบบกราฟิก (GUI) ชนิดเบราว์เซอร์ที่ทำงานบนแล็ปท็อปเดสก์ท็อปหรืออุปกรณ์เคลื่อนที่จะส่งคำขอของผู้ใช้ไปยังเซิร์ฟเวอร์แอ็พพลิเคชัน เซิร์ฟเวอร์แอ็พพลิเคชัน (ชั้นที่สองในระบบ) จะรับและประมวลผลคำขอของลูกค้า ในทางกลับกันเซิร์ฟเวอร์แอ็พพลิเคชันเหล่านี้จะส่งคำขอประมวลผลไปยังระบบฐานข้อมูล (ชั้นที่สาม) ซึ่งประกอบด้วยฐานข้อมูลเชิงสัมพันธ์อย่างน้อยหนึ่งฐาน ชุดธุรกิจของ SAP สนับสนุนฐานข้อมูลจากผู้ขายรายต่างๆรวมถึงผลิตภัณฑ์ที่นำเสนอโดย Oracle, Microsoft, MySQL และอื่น ๆ ฐานข้อมูลเชิงสัมพันธ์ประกอบด้วยตารางที่จัดเก็บข้อมูลเกี่ยวกับผลิตภัณฑ์ของเลโก้การปฏิบัติงานประจำวันโซ่อุปทานและพนักงานหลายพันคน ผู้จัดการสามารถใช้เครื่องมือสืบค้นข้อมูลของ SAP เพื่อขอรับรายงานจากฐานข้อมูลได้เนื่องจากไม่ต้องใช้ทักษะทางเทคนิคใด ๆ นอกจากนี้สถาปัตยกรรมแบบกระจายช่วยให้ผู้มีอำนาจสามารถเข้าถึงระบบฐานข้อมูลได้โดยตรงจากสถานที่ต่างๆของ บริษัท รวมทั้งในยุโรปอเมริกาเหนือและเอเชีย โมดูล ERP-HCM ของ SAP ประกอบด้วยคุณลักษณะขั้นสูงเช่น "Talent Manager" รวมถึงการจัดการการบริหารงานของพนักงานการรายงานและการจัดการด้านการเดินทางและเวลา คุณลักษณะเหล่านี้ช่วยให้บทที่ 6 ฐานข้อมูลของ Business Intelligence: ฐานข้อมูลและการจัดการข้อมูล 281 246-285 Ch6 Global.indd 281 2/19/2015 11:56:38 AM เจ้าหน้าที่ฝ่ายทรัพยากรบุคคลของ Lego เพื่อเลือกผู้สมัครที่ดีที่สุดกำหนดเวลาการฝึกอบรมและสร้าง แผนการกระตุ้นเพื่อรักษาไว้ นอกจากนี้ยังสามารถรวมการวัดประสิทธิภาพและทำความเข้าใจเกี่ยวกับแนวโน้มทรัพยากรบุคคลได้แบบเรียลไทม์ การใช้คุณลักษณะขั้นสูงเหล่านี้ร่วมกับเครื่องมือจากผู้จัดจำหน่ายซอฟต์แวร์รายอื่นผู้บริหารของ Lego สามารถติดตามโอกาสในการเป็นผู้นำของพนักงานพัฒนาอาชีพและคาดการณ์การสรรหาพนักงานใหม่ด้วยทักษะบางอย่าง การลงทุนที่เลโก้กรุ๊ปทำขึ้นในระบบข้อมูลและการออกแบบใหม่ทางธุรกิจได้ผุดขึ้นมาอย่างดี ในปี 2556 กลุ่ม บริษัท มียอดขายเพิ่มขึ้น 11% เป็น 3,403 ล้านยูโรเทียบกับ 3,103 ล้านยูโรในปีก่อนหน้า กำไรจากการดำเนินงานเพิ่มขึ้น 10% เป็น 1,118 ยูโร พนักงานที่ทำงานเต็มเวลาเพิ่มขึ้นเป็น 11,755 เนื่องจาก บริษัท ขยายการผลิตในเอเชีย ในช่วงครึ่งแรกของปี 2014 รายได้เพิ่มขึ้น 15 เปอร์เซ็นต์เมื่อเทียบกับช่วงเวลาเดียวกันของปีที่แล้วและกำไรเพิ่มขึ้น 12% เมื่อเทียบกับช่วงเดียวกันของปี 2013 สะท้อนถึงความสำคัญที่เพิ่มขึ้นในการพัฒนา บริษัท ระดับโลกและการลงทุนที่สำคัญใน ระบบข้อมูลทั่วโลกทั้งในห่วงโซ่อุปทานและห่วงโซ่การกระจายกลุ่มเลโก้ในปี 2557 แสดงให้เห็นถึงการเติบโตที่แข็งแกร่งในระยะยาวในทุกภูมิภาค ในยุโรปอเมริกาและเอเชีย,ยอดขายเติบโตเป็นตัวเลขสองหลักมานานกว่าห้าปีแม้ว่าข้อเท็จจริงที่ว่าภาวะเศรษฐกิจถดถอยครั้งใหญ่ในโลก (2008-2013) ทำให้ยอดขายทั่วโลกลดลง ในภูมิภาคเอเชียการเติบโตของยอดขายของเลโก้แตกต่างกันไปในแต่ละตลาด การเติบโตของยอดขายสินค้าอุปโภคบริโภคของจีนที่มีมากกว่า 50% นับเป็นความสำคัญที่สุดในภูมิภาคนี้ ซึ่งจะสนับสนุนความทะเยอทะยานของเลโก้กรุ๊ปในการทำให้ บริษัท เป็นสากลมากยิ่งขึ้นและทำให้เอเชียเป็นผู้มีส่วนสำคัญต่อการเติบโตในอนาคต ในช่วงเดือนเมษายน พ.ศ. 2557 เลโก้กรุ๊ปได้เปิดโรงงานแห่งแรกในประเทศจีนซึ่งตั้งอยู่ในเจียซิ่งและเป็นสำนักงานแห่งใหม่ในเซี่ยงไฮ้ซึ่งเป็นหนึ่งในห้าสำนักงานใหญ่ทั่วโลกของกลุ่มเลโก้ ผู้บริหารของเลโก้เชื่อว่ามีศักยภาพมากในเอเชียและพวกเขากำลังจะย้ายไปตั้งอยู่ใกล้กับลูกค้าชาวเอเชีย ผู้บริหารเลโก้เชื่อว่ามีศักยภาพมหาศาลในเอเชียและตัดสินใจที่จะเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับตลาดเอเชียและสร้างศักยภาพในภูมิภาคนี้ โรงงานแห่งใหม่และสำนักงานแสดงการขยายตัวทางกายภาพของเลโก้ในภูมิภาคนี้อย่างมีนัยสำคัญ ตามที่ผู้บริหารรวมกับสำนักงานที่มีอยู่ในสิงคโปร์สำนักงานเซี่ยงไฮ้และโรงงานแห่งใหม่นี้มีความสำคัญเชิงกลยุทธ์
การทำงานที่จะตั้งอยู่ใกล้กับลูกค้าของพวกเขาเช่นเดียวกับเด็กและผู้ปกครองในประเทศจีนและเอเชีย การตัดสินใจที่จะวางโรงงานเลโก้ในประเทศจีนเป็นผลโดยตรงจากความปรารถนาของเลโก้กรุ๊ปในการผลิตที่วางใกล้กับตลาดหลัก ปรัชญาเดียวกันนี้นำไปสู่การขยายโรงงานเลโก้ในสาธารณรัฐเช็กและเปิดโรงงานใหม่ทั้งหมดใน Nyiregyhaza ประเทศฮังการีในเดือนมีนาคม 2014 โรงงานเหล่านี้พร้อมโรงงานแม่ในเดนมาร์กให้บริการในตลาดยุโรป เพื่อรองรับอเมริกาได้เร็วขึ้นและมีผลิตภัณฑ์ที่ปรับแต่งเอง บริษัท จึงขยายโรงงาน Lego ในเมือง Monterrey ประเทศเม็กซิโก ผู้บริหารเชื่อว่าแนวทางทั่วโลกสำหรับระบบข้อมูลและสิ่งอำนวยความสะดวกในการผลิตช่วยให้ บริษัท สามารถจัดส่งผลิตภัณฑ์เลโก้ไปยังร้านค้าปลีกและเพื่อเด็ก ๆ ทั่วโลกได้อย่างรวดเร็วโดยนำเสนอบริการระดับโลกแก่ผู้บริโภค ในปี 2014 นอกเหนือจากการเติบโตในตลาดต่างๆภาพยนตร์เลโก้ยังได้รับการปล่อยตัวออกสู่ความคิดเห็นในเชิงบวกอย่างท่วมท้นการเสริมสร้างแบรนด์ของ บริษัท และช่วยให้สามารถพัฒนาผลิตภัณฑ์ใหม่ ๆ ตามธีมของภาพยนตร์ได้ เลโก้กรุ๊ปมีเป้าหมายที่จะเติบโตอย่างต่อเนื่องตลอดปีพ. ศ. 2558 และนอกเหนือจากการใช้ความยืดหยุ่นขององค์กรและแนวคิดที่ได้ทำมาตลอดหลายปี บริษัท กำลังตอบสนองต่อลูกค้าและออกชุดของเล่นที่ได้รับความนิยมมากที่สุดเป็นชุดรวมทั้ง Bionicle ชุดชุดป้องกัน นอกจากนี้ บริษัท ยังได้เปิดตัวสำนักงานแห่งใหม่ที่มีพนักงาน 120 คนและอีก 80 แห่งที่จะเข้ามาในปีพ. ศ. 2558 พร้อมกับสภาพแวดล้อมในการทำงานที่เป็นนวัตกรรมใหม่โดยไม่ต้องมีพื้นที่ทำงานที่ได้รับมอบหมายและเน้นความคิดสร้างสรรค์ผ่านกิจวัตรที่เข้มงวด เช่นการขยายธุรกิจไปยังภูมิภาคเอเชียสำนักงานแห่งใหม่นี้แสดงถึงความพยายามในการสร้างเครือข่ายทั่วโลกพร้อมสำนักงานและพนักงานทั่วโลกเพื่อเข้าถึงครอบครัวและเด็กที่มีศักยภาพมากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ ดังนั้น พนักงานทั่วโลกเข้าถึงครอบครัวและเด็กที่มีศักยภาพมากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ จนถึงขณะนี้เลอโก้ได้สร้างตัวตนที่น่าประทับใจทั่วโลกโดยการบล็อก

CASE STUDY QUESTIONS
6-13 Explain the role of the database in SAP’s three tier system.
6-14 Explain why distributed architectures are flexible.
6-15 Identify some of the business intelligence features included in SAP’s business software suite.
6-16 What are the main advantages and disadvantages of having multiple databases in a distributed architecture? Explain.

แปล
คำถามการศึกษากรณี
6-13 อธิบายบทบาทของฐานข้อมูลในระบบสามชั้นของ SAP
ตอบ การบริหารและพัฒนาบุคลากร ชุดธุรกิจของ
SAP ใช้สถาปัตยกรรมแบบ client-server แบบยืดหยุ่นซึ่งสามารถปรับให้เข้ากับสถาปัตยกรรมที่ให้บริการใหม่ (SOA) ที่มีอยู่ในเวอร์ชันล่าสุดของซอฟต์แวร์ ในส่วนแรกอินเทอร์เฟซไคลเอ็นต์ - อินเทอร์เฟซผู้ใช้แบบกราฟิก (GUI) ชนิดเบราว์เซอร์ที่ทำงานบนแล็ปท็อปเดสก์ท็อปหรืออุปกรณ์เคลื่อนที่จะส่งคำขอของผู้ใช้ไปยังเซิร์ฟเวอร์แอ็พพลิเคชัน เซิร์ฟเวอร์แอ็พพลิเคชัน (ชั้นที่สองในระบบ) จะรับและประมวลผลคำขอของลูกค้า ในทางกลับกันเซิร์ฟเวอร์แอ็พพลิเคชันเหล่านี้จะส่งคำขอประมวลผลไปยังระบบฐานข้อมูล (ชั้นที่สาม) ซึ่งประกอบด้วยฐานข้อมูลเชิงสัมพันธ์อย่างน้อยหนึ่งฐาน ชุดธุรกิจของ SAP สนับสนุนฐานข้อมูลจากผู้ขายรายต่างๆรวมถึงผลิตภัณฑ์ที่นำเสนอโดย Oracle, Microsoft, MySQL และอื่น ๆ ฐานข้อมูลเชิงสัมพันธ์ประกอบด้วยตารางที่จัดเก็บข้อมูลเกี่ยวกับผลิตภัณฑ์ของเลโก้การปฏิบัติงานประจำวันโซ่อุปทานและพนักงานหลายพันคน
6-14 อธิบายว่าทำไมสถาปัตยกรรมแบบกระจายจึงมีความยืดหยุ่น
ตอบ ช่วยให้ผู้มีอำนาจสามารถเข้าถึงระบบฐานข้อมูลได้โดยตรงจากสถานที่ต่างๆของ บริษัท
6-15 ระบุคุณลักษณะทางธุรกิจบางอย่างที่รวมอยู่ในชุดซอฟต์แวร์ทางธุรกิจของ SAP
ตอบ 
บริษัท เลโก้เลือกใช้
SAP's Supply Chain Management (SCM), Product Lifecycle Management (PLM) และโมดูล Enterprise Resources Planning (ERP) โมดูล SCM มีคุณลักษณะที่สำคัญเช่นการตรวจสอบและวิเคราะห์ห่วงโซ่อุปทานตลอดจนการคาดการณ์การวางแผนและการเพิ่มประสิทธิภาพสินค้าคงคลัง โมดูล PLM ช่วยให้ผู้จัดการสามารถเพิ่มประสิทธิภาพกระบวนการและระบบการพัฒนา โมดูล ERP ประกอบด้วย โมดูลช่วยให้ผู้จัดการสามารถเพิ่มประสิทธิภาพกระบวนการและระบบการพัฒนา โมดูล ERP ประกอบด้วยโปรแกรมประยุกต์การจัดการทุนมนุษย์ (HCM) สำหรับการบริหารและพัฒนาบุคลากร ชุดธุรกิจของ SAP ใช้สถาปัตยกรรมแบบ client-server แบบยืดหยุ่นซึ่งสามารถปรับให้เข้ากับสถาปัตยกรรมที่ให้บริการใหม่ (SOA) ที่มีอยู่ในเวอร์ชันล่าสุดของซอฟต์แวร์ ในส่วนแรกอินเทอร์เฟซไคลเอ็นต์ - อินเทอร์เฟซผู้ใช้แบบกราฟิก (GUI) ชนิดเบราว์เซอร์ที่ทำงานบนแล็ปท็อปเดสก์ท็อปหรืออุปกรณ์เคลื่อนที่จะส่งคำขอของผู้ใช้ไปยังเซิร์ฟเวอร์แอ็พพลิเคชัน เซิร์ฟเวอร์แอ็พพลิเคชัน (ชั้นที่สองในระบบ) จะรับและประมวลผลคำขอของลูกค้า ในทางกลับกันเซิร์ฟเวอร์แอ็พพลิเคชันเหล่านี้จะส่งคำขอประมวลผลไปยังระบบฐานข้อมูล (ชั้นที่สาม) ซึ่งประกอบด้วยฐานข้อมูลเชิงสัมพันธ์อย่างน้อยหนึ่งฐาน ชุดธุรกิจของ SAP สนับสนุนฐานข้อมูลจากผู้ขายรายต่างๆรวมถึงผลิตภัณฑ์ที่นำเสนอโดย Oracle, Microsoft, MySQL และอื่น ๆ
6-16 ข้อดีและข้อเสียหลักของการมีฐานข้อมูลหลายฐานในสถาปัตยกรรมแบบกระจายอย่างไร อธิบาย.
ตอบ     ข้อดี
- ผู้มีอำนาจสามารถเข้าถึงระบบฐานข้อมูลได้โดยตรงจากสถานที่ต่างๆ
- สามารถรวมการวัดประสิทธิภาพและทำความเข้าใจเกี่ยวกับแนวโน้มทรัพยากรบุคคลได้แบบเรียลไทม์
- มีข้อมูลและการออกแบบใหม่ทางธุรกิจขึ้นมาอย่างดีขึ้นและ มีกำไรจากการดำเนินงานเพิ่มขึ้น
ข้อเสีย

- การดูแลรักษาทำได้ยากขึ้น เนื่องจากมีการกระจายตัวของระบบไปตามจุดต่าง ๆ
- ความถูกต้องของข้อมูล อาจเกิดผลกระทบเนื่องจากข้อมูลกระจายอยู่หลายจุด
- การรักษาความปลอดภัยข้อมูลทำได้ยากขึ้น







วันจันทร์ที่ 8 ตุลาคม พ.ศ. 2561

บทที่ 4 เทคโนโลยีสารสนเทศโครงสร้างพื้นฐาน


เทคโนโลยีสารสนเทศโครงสร้างพื้นฐาน


ปัญหาของการจัดการข้อมูลในอดีต
     ข้อมูลที่จัดเก็บเป็นเอกสารหรือการจัดเก็บด้วยระบบฐานข้อมูลที่ใช้ ภาษาคอมพิวเตอร์ในการเขียนชุดคำสั่ง เริ่มมีการเขียนด้วยภาษาในยุคที่ 3 เช่น ภาษาฟอร์เทรน ภาษาโคบอล ภาษาซี เป็นต้น กระบวนการเขียนโปรแกรมชุดคำสั่งจะต้องเขียนโดยการใช้โครงสร้างข้อมูล การสร้างแฟ้ม แทรกข้อมูล แก้ไขหรือปรับปรุงข้อมูล อาจเกิดปัญหาหลาย ๆ อย่าง  ปัญหาเหล่านั้นได้แก่ ความยุ่งยากจากการประมวลผลกับระบบแฟ้มข้อมูล แฟ้มข้อมูลไม่มีความอิสระ แฟ้มข้อมูลมีความซ้ำซ้อนกันมาก แฟ้มข้อมูลมีความถูกต้องของข้อมูลน้อย แฟ้มข้อมูลมีความปลอดภัยน้อย และไม่มีการควบคุมจากศูนย์กลาง เป็นต้น รายละเอียด มีดังนี้
1. ความยุ่งยากจากการประมวลผลกับระบบแฟ้มข้อมูล
 การดำเนินงานกับแฟ้มข้อมูลในระบบคอมพิวเตอร์นั้นจำเป็นจะต้องเขียนคำสั่งต่างๆ ในโปรแกรมเพื่อสร้างแฟ้มข้อมูล ใช้แฟ้มข้อมูล และปรับปรุงแฟ้มข้อมูลให้เป็นปัจจุบัน รูปแบบของคำสั่งเหล่านี้ถูกกำหนดไว้ในภาษาคอมพิวเตอร์ต่างๆ แล้ว
2.แฟ้มข้อมูลไม่มีความเป็นอิสระ
 ในระบบแฟ้มข้อมูลถ้ามีการแก้ไขโครงสร้างข้อมูลใหม่ ย่อมส่งผลกระทบถึงคำสั่งที่ได้เขียนเอาไว้ก่อนหน้านี้ด้วย เนื่องจากการเรียกใช้ข้อมูลที่เก็บอยู่ในระบบแฟ้มข้อมูล ต้องใช้โปรแกรมที่เขียนขึ้นมาเพื่อเรียกข้อมูลในแฟ้มข้อมูลโดยตรง
3. แฟ้มข้อมูลมีความซ้ำซ้อนมาก           
เนื่องจากการใช้งานระบบฐานข้อมูลนั้นต้องมีการออกแบบฐานข้อมูลเพื่อให้มีความซ้ำซ้อนของข้อมูลน้อยที่สุด จุดประสงค์หลักของการออกแบบฐานข้อมูลเพื่อการลดความซ้ำซ้อนนั่นเองสาเหตุที่ต้องลดความซ้ำซ้อน เนื่องจากความยากในการปรับปรุงข้อมูล กล่าวคือถ้าเก็บข้อมูลซ้ำซ้อนกันหลายแห่ง
4. แฟ้มข้อมูลมีความถูกต้องของข้อมูลน้อย
 เนื่องจากแฟ้มข้อมูลไม่สามารถตรวจสอบกฎบังคับความถูกต้องของข้อมูลให้ได้ ถ้าต้องการควบคุมข้อมูลโปรแกรมเมอร์ต้องเขียนโปรแกรมเพื่อควบคุมกฎระเบียบต่างๆ เองทั้งหมด
5.แฟ้มข้อมูลมีความปลอดภัยน้อย
 ในระบบฐานข้อมูล ถ้าหากทุกคนสามารถเรียกดูและเปลี่ยนแปลงข้อมูลในฐานข้อมูลทั้งหมดได้ อาจก่อให้เกิดความเสียหายต่อข้อมูลได้ และข้อมูลบางส่วนอาจเป็นข้อมูลที่ไม่อาจเปิดเผยได้หรือเป็นข้อมูลเฉพาะของผู้บริหาร หากไม่มีการจัดการด้านความปลอดภัยของข้อมูล ฐานข้อมูลจะไม่สามารถใช้เก็บข้อมูลบางส่วนได้  ระบบฐานข้อมูลส่วนใหญ่มีการรักษาความปลอดภัยของข้อมูล
ข้อมูลของคอมพิวเตอร์
เครื่องคอมพิวเตอร์เป็นอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ ที่ใช้สัญญาณดิจิตอลในการทำงานต่าง ๆ เช่น เก็บข้อมูล ประมวลผล และแสดงผลลัพธ์ ดังนั้นการมองข้อมูลของเครื่องคอมพิวเตอร์จึงไม่เหมือนผู้ใช้งาน

1. บิท (Bit) มายถึง ค่าที่เล็กที่สุด ที่คอมพิวเตอร์รู้จัก เนื่องจากเครื่องคอมพิวเตอร์ทำงานด้วยระบบไฟฟ้า และสัญญาณของกระแสไฟฟ้ามี 2 สภาวะ คือ สภาวะที่วงจรมีกระแสไฟฟ้าไหลผ่านกับวงจรที่ไม่มีกระแสไฟฟ้าไหลผ่าน
2. ไบท์ (Byte) คือ การนำบิทมารวมกันเพื่อใช้แทนข้อมูลที่เป็นตัวเลข ตัวอักษรและสัญลักษณ์ ต่าง ๆ ในปัจจุบัน 1 ไบท์ ประกอบด้วยบิท 8 บิท ซึ่งสามารถสื่อความหมายได้256 แบบ ลักษณะการนำบิทมารวมกันเพื่อใช้แทนข้อมูลของมนุษย์นั้น มีระบบมาตรฐานในการกำหนดรหัสแทนข้อมูล 2 ระบบ
การมองข้อมูลของผู้ใช้งาน
เครื่องคอมพิวเตอร์มองข้อมูลในลักษณะบิทและไบท์ ดังที่กล่าวมาแล้ว ในขณะที่ผู้ใช้งานมองข้อมูลในลักษณะโครงสร้างข้อมูลดังนี้
1. ตัวอักขระ (Character) หมายถึง สัญลักษณ์ต่าง ๆ ที่มนุษย์ใช้งาน ตัวอักขระ
1 ตัว เมื่อนำไปเก็บในคอมพิวเตอร์จะเรียกว่า 1 ไบท์ แบ่งออกเป็น 3 ประเภท คือ
1.1 ตัวเลข (Nuneric) คือ เลขฐาน 10 ซึ่งมีลักษณ์ใช้ 10 ตัว คือ 0, 1, 2, 3, 4,5, 6, 7, 8, 9
1.2 ตัวอักษร (Alphabetic) คือ ตัวอักษร A ถึง Z ตัวอักษร a ถึง z
1.3 สัญลักษณ์พิเศษ (Special Symbol) คือ สัญลักษณ์ต่าง ๆ เช่น เครื่องหมาย
2. เขตข้อมูล (Field) หรือ รายการ(Item) คือ การนำตัวอักขระมาประกอบกันแล้วมีความหมายอย่างใดอย่างหนึ่ง
3. ระเบียน (Record) คือ กลุ่มของฟิลด์ที่มีความสัมพันธ์กันมารวมกัน เช่นเรคคอร์ดของสินค้าประกอบด้วยเขตข้อมูลของสินค้า
4. แฟ้มข้อมูล (File) คือ การนำเรคคอร์ดชนิดเดียวกันมารวมไว้ด้วยกัน เช่นแฟ้มข้อมูลสินค้า (ดูตัวอย่าง ระเบียนสินค้าข้างบน)
4.1 แฟ้มข้อมูลหลัก (Master File) คือ แฟ้มข้อมูลที่เก็บข้อมูลถาวร(Permanent data) ที่มีความทันสมัยและตรงกับความเป็นจริง
4.2 แฟ้มรายการ (Transaction File) คือ แฟ้มข้อมูลที่รวบรวมการเปลี่ยนแปลงบางอย่างของแฟ้มข้อมูลหลัก เก็บเป็นรายการย่อย ๆ
โครงสร้างการจัดเก็บแฟ้มข้อมูล (File Organization)
 อุปกรณ์ที่ใช้ในการจัดเก็บข้อมูลมีหลายชนิด ดังนั้นจึงต้องมีการจัดการข้อมูลให้อยู่ในโครงสร้างที่เหมาะสมกับอุปกรณ์ที่ใช้และง่ายต่อการเข้าถึงข้อมูล ซึ่งประกอบไปด้วยการจัดเก็บข้อมูล (Store)
1) โครงสร้างแฟ้มข้อมูลแบบเรียงลำดับ (Sequential file Organization)เน้นโครงสร้างแฟ้มข้อมูลที่ง่ายและมีประสิทธิภาพสูงใช้กับงานประมวลผลที่มีข้อมูลขนาดใหญ่และมีการกำหนดช่วงเวลาประมวลผล
2) โครงสร้างแฟ้มข้อมูลแบบสุ่ม (Random File Organization) เป็นโครงสร้างแฟ้มข้อมูลที่ใช้อุปกรณ์ในการเข้าถึงข้อมูลได้โดยตรง (Direct Access Storage Device)เช่น ดิสก์ ซีดี การจัดเก็บวิธีนี้จะมีแฟ้มข้อมูล 2 ชุด คือ แฟ้มข้อมูลหลัก ซึ่งระเบียนข้อมูลที่จัดเก็บไม่เรียงลำดับกับแฟ้มดัชนี (Indexts)
5. ฐานข้อมูล (Database) ถูกพัฒนาขึ้นมาเพื่อขจัดปัญหาที่เกิดขึ้นในการใช้แฟ้มข้อมูล ซึ่งผู้ใช้พบว่าโปรแกรมทุกโปรแกรมที่เขียนขึ้นจะต้องมีการสร้างแฟ้มข้อมูลขึ้นเฉพาะการใช้งานของโปรแกรมนั้น ๆ
5.1 ฐานข้อมูลแบบลำดับขั้น มีโครงสร้างคล้ายต้นไม้กลับหัว ข้อมูลจะมีความสัมพันธ์แบบพ่อกับลูก (Parent to Child) โดยมี Pointer ชี้และเชื่อมความสัมพันธ์ระหว่างข้อมูล ซึ่งอาจเป็นความสัมพันธ์ชนิดหนึ่งต่อกลุ่ม (One-to-Many)
5.2 ฐานข้อมูลแบบเครือข่าย เป็นโครงสร้างที่ออกแบบมาเพื่อขจัดปัญหาที่เกิดขึ้นในโครงสร้างแบบลำดับขั้น
5.3 ฐานข้อมูลเชิงสัมพันธ์ เป็นการออกแบบโครงสร้างของข้อมูลให้อยู่ในรูปตาราง (Table) 2 มิติ
ปัญหาในการใช้ข้อมูล
ปัญหาในการใช้ข้อมูล
ปัญหาในการใช้ข้อมูลทุติยภูมิ  การใช้ข้อมูลทุติยภูมิมักจะมีปัญหาเกี่ยวกับเรื่องต่าง ๆ ดังต่อไปนี้
1)ความถูกต้องเชื่อถือได้ของข้อมูล
2) ความทันสมัยของข้อมูล

3) การขาดหายไปของข้อมูลบางรายการ
นอร์มัลไลเซชัน (Normalization)

         ความซ้ำซ้อนของข้อมูลทำให้ข้อมูลมีขนาดใหญ่เกินความจำเป็น ส่วนที่ซ้ำซ้อนเป็นปัญหาของตารางข้อมูล (รีเลชั่น) แต่สามารถขจัดได้ด้วยขบวนการนอร์มัลไลเซชัน โดยการนอร์มัลไลเซชันถูกคิดค้นโดย E.F.Codd ซึ่งเป็นกระบวนการที่นำเค้าร่างของ relation มาทำให้อยู่ในรูปแบบที่เป็นบรรทัดฐาน (Normal Form) เพื่อให้แน่ใจว่าการออกแบบเค้าร่างของ relation เป็นการออกแบบที่เหมาะสม

          นอร์มัลไลเซชัน คือ กระบวนที่ดำเนินการอย่างเป็นลำดับเพื่อลดปัญหาการซ้ำซ้อนของข้อมูล จึงกล่าวได้ว่านอร์มัลไลเซชันเป็นการออกแบบเพื่อลดความซ้ำซ้อนในข้อมูล
การนอร์มอลไลท์เซชันคือการแปลงข้อมูลที่มีโครงสร้างแบบตาราง (รีเลชันนัล) จากรูปแบบที่มีความซ้ำซ้อนให้อยู่ในรูปที่ใช้งานได้ง่าย เพื่อให้ทำการเพิ่มข้อมูล ลบข้อมูล หรือแก้ไขข้อมูลที่อยู่ในรีเลชันได้โดยไม่เกิดความผิดพลาด
หมายเหตุ การขึ้นต่อกันแบบทรานซิทีฟ (Transitive Dependency) หมายถึง แอตทริบิวต์ที่ไม่ใช่คีย์หลักสามารถระบุค่าแอตทริบิวต์อื่น
กระบวนการนอร์มัลไลเซชัน ( Normalization Process ) เป็นกระบวนการเค้าร่างของรีเลชันมาทำให้อยู่ในรูปแบบที่เป็นบรรทัดฐาน ( Normal Form ) เพื่อให้แน่ใจว่าการออกแบบเค้าร่างของรีเลชันเป็นการออกแบบที่เหมาะสม กระบวนการนอร์มัลไลเซชันมีหลายระดับ (แต่ปฏิบัติการทำนอร์มอลไลซ์จะเริ่มจาก E-R Model ก่อน)
ประโยชน์นอร์มัลไลเซชัน คือ
          1. ลดที่ว่างที่ต้องใช้ในการเก็บข้อมูล
          2. ลดความผิดพลาดและความไม่ตรงกันของข้อมูลในฐานข้อมูล
          3. ลดการสูญเสียเวลาการเข้าถึงข้อมูลที่เกิดซ้ำซ้อนในข้อมูลของการลบและแก้ไขข้อมูล
          4. เพิ่มความคงทนแก่โครงสร้างฐานข้อมูล
แผนผังความสัมพันธ์ นอร์มัลไลเซชัน
           นอร์มัลไลเซชัน  เป็นกระบวนการเพื่อพัฒนาการ เชื่อมต่อของข้อมูลเพื่อแก้ปัญหาของตารางข้อ(รีเลชั่น) ที่ว่าการออกแบบฐานข้อมูลทั้งทางตรรกะ และทางกายภาพที่ได้ออกมาใช้ได้หรือยัง การนอร์มัลไลเซชันแบ่งออกได้เป็นหลายระดับ  ได้แก่
นอร์มัลฟอร์ม - ระดับที่1 - (First Normal Form (1NF)), ทุกแอททริบิวต์ในแต่ละแถวมีค่าของข้อมูลเพียงค่าเดียว
ตารางหรือรีเลชันที่ไม่มีกลุ่มข้อมูลใดๆซ้ำอยู่ในรีเลชัน คือ ทุกช่องในรีเลชันจะต้องมีข้อมูลเพียงค่าเดียวเท่านั้น  สรุป " รีเลชันใดจะอยู่รูป 1NF ได้ รีเลชันั้นจะต้องไม่มีข้อมูลซ้ำอยู่ "
ดังนั้นจะต้องกำจัดกลุ่มข้อมูลซ้ำออกไปแล้วทำการหาคีย์หลักของรีเลชัน อาจจะต้องมีการแตกรีเลชันเป็นหลายรีเลชันก็ได้
Database
Database หรือ ฐานข้อมูล คือ กลุ่มของข้อมูลที่ถูกเก็บรวบรวมไว้ โดยมีความสัมพันธ์ซึ่งกันและกัน โดยไม่ได้บังคับว่าข้อมูลทั้งหมดนี้จะต้องเก็บไว้ในแฟ้มข้อมูลเดียวกันหรือแยกเก็บหลาย ๆ แฟ้มข้อมูล
ระบบฐานข้อมูล (Database System) คือ ระบบที่รวบรวมข้อมูลต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องกันเข้าไว้ด้วยกันอย่างมีระบบมีความสัมพันธ์ระหว่างข้อมูลต่าง ๆ ที่ชัดเจน ในระบบฐานข้อมูลจะประกอบด้วยแฟ้มข้อมูลหลายแฟ้มที่มีข้อมูล เกี่ยวข้องสัมพันธ์กันเข้าไว้ด้วยกันอย่างเป็นระบบและเปิดโอกาสให้ผู้ใช้สามารถใช้งานและดูแลรักษาป้องกันข้อมูลเหล่านี้ ได้อย่างมีประสิทธิภาพ โดยมีซอฟต์แวร์ที่เปรียบเสมือนสื่อกลางระหว่าง
ผู้ใช้และโปรแกรมต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องกับการใช้ฐานข้อมูล เรียกว่า ระบบจัดการฐานข้อมูล หรือ DBMS (data base management system)มีหน้าที่ช่วยให้ผู้ใช้เข้าถึงข้อมูลได้ง่ายสะดวกและมีประสิทธิภาพ การเข้าถึงข้อมูลของผู้ใช้อาจเป็นการสร้างฐานข้อมูล การแก้ไขฐานข้อมูล หรือการตั้งคำถามเพื่อให้ได้ข้อมูลมา โดยผู้ใช้ไม่จำเป็นต้องรับรู้เกี่ยวกับรายละเอียดภายในโครงสร้างของฐานข้อมูล
ประโยชน์ของฐานข้อมูล
1 ลดการเก็บข้อมูลที่ซ้ำซ้อน ข้อมูลบางชุดที่อยู่ในรูปของแฟ้มข้อมูลอาจมีปรากฏอยู่หลาย ๆ แห่ง เพราะมีผู้ใช้ข้อมูลชุดนี้หลายคน เมื่อใช้ระบบฐานข้อมูลแล้วจะช่วยให้ความซ้ำซ้อนของข้อมูลลดน้อยลง
2 รักษาความถูกต้องของข้อมูล เนื่องจากฐานข้อมูลมีเพียงฐานข้อมูลเดียว ในกรณีที่มีข้อมูลชุดเดียวกันปรากฏอยู่หลายแห่งในฐานข้อมูล ข้อมูลเหล่านี้จะต้องตรงกัน ถ้ามีการแก้ไขข้อมูลนี้ทุก ๆ แห่งที่ข้อมูลปรากฏอยู่จะแก้ไขให้ถูกต้องตามกันหมดโดยอัตโนมัติด้วยระบบจัดการฐานข้อมูล
2.3 การป้องกันและรักษาความปลอดภัยให้กับข้อมูลทำได้อย่างสะดวก การป้องกันและรักษาความปลอดภัยกับข้อมูลระบบฐานข้อมูลจะให้เฉพาะผู้ที่เกี่ยวข้องเท่านั้น ซึ่งก่อให้เกิดความปลอดภัย(security) ของข้อมูลด้วย

วันศุกร์ที่ 5 ตุลาคม พ.ศ. 2561

บทที่ 3 โครงสร้างทางด้านเทคโนโลยีสารสนเทศ


โครงสร้างทางด้านเทคโนโลยีสารสนเทศ
Information Technology Infrastructure

โครงสร้างพื้นฐานของเทคโนโลยีสารสนเทศ เป็นกรอบงานบูรณาการภายใต้เครือข่ายดิจิตอลทำงานอยู่ โครงสร้างพื้นฐานนี้ประกอบด้วย ศูนย์ข้อมูล, เครื่องคอมพิวเตอร์, เครือข่ายคอมพิวเตอร์, อุปกรณ์จัดการฐานข้อมูลและระบบการกำกับดูแลในเทคโนโลยีสารสนเทศและบนอินเทอร์เน็ต โครงสร้างพื้นฐานเป็นฮาร์ดแวร์ทางกายภาพที่ถูกใช้ในการเชื่อมต่อระหว่างเครื่องคอมพิวเตอร์หลายตัวและผู้ใช้หลายคน โครงสร้างพื้นฐานประกอบด้วยสื่อการส่งผ่าน, รวมทั้งสายโทรศัพท์, สายเคเบิลทีวี, ดาวเทียมและเสาอากาศ และยังมีเราท์เตอร์หลายตัวที่ใช้ถ่ายโอนข้อมูลระหว่างเทคโนโลยีการส่งผ่านทั้งหลายที่แตกต่างกันในการใช้งานบางครั้ง โครงสร้างพื้นฐานหมายถึงการเชื่อมต่อฮาร์ดแวร์กับซอฟต์แวร์ และไม่ติดต่อกับเครื่องคอมพิวเตอร์และอุปกรณ์อื่นๆที่เชื่อมต่อกัน อย่างไรก็ตาม สำหรับผู้ใช้เทคโนโลยีสารสนเทศบางคน โครงสร้างพื้นฐานถูกมองว่าเป็นทุกอย่างที่สนับสนุนการไหลและการประมวลผลของข้อมูลบริษัทโครงสร้างพื้นฐานมีบทบาทสำคัญในการพัฒนาอินเทอร์เน็ต พวกเขามีอิทธิพลว่าที่ไหนบ้างต้องมีการเชื่อมโยง, ที่ไหนบ้างที่ข้อมูลจะต้องถูกทำให้
สามารถเข้าถึงได้ และ จำนวนข้อมูลที่สามารถดำเนินการได้และทำได้รวดเร็วได้อย่างไร

วิวัฒนาการของโครงสร้างพื้นฐานด้านไอที
วิวัฒนาการของเทคโนโลยี หมายถึง การพัฒนาวิธีการ สิ่งของเครื่องใช้ หรือผลิตภัณฑ์ใหม่ ๆ เพื่อแก้ปัญหาสนองความต้องการ หรือเพิ่มความสามารถในการทำงานของมนุษย์โดยมีการปรับปรุงกระบวนการผลิตลักษณะทางกายภาพ วัสดุ หน้าที่ใช้สอย การใช้งาน รวมถึงประสิทธิภาพของวิธีการ สิ่งของเครื่องใช้หรือผลิตภัณฑ์นั้นอย่างต่อเนื่อง
เทคโนโลยีสารสนเทศกำลังเข้ามามีบทบาทต่อชีวิตประจำวันอย่างมาก และยังมีผลต่อการดำเนินชีวิตในแต่ละวัน เทคโนโลยีสารสนเทศเพิ่งเกิดขึ้นได้ไม่นาน เมื่อราว พ.ศ.2500 เทคโนโลยีสารสนเทศยังไม่แพร่หลาย จะมีเพียงการใช้โทรศัพท์เพื่อการติดต่อสื่อสารและเริ่มมีการนำคอมพิวเตอร์เข้ามาช่วยประมวลผลข้อมูล ในอนาคตเทคโนโลยีแบบสื่อประสมจะช่วยเสริมและสนับสนุนงานด้านสารสนเทศให้ก้าวหน้าต่อไป การพัฒนาทางด้านเทคโนโลยีสารสนเทศเป็นไปอย่างรวดเร็ว ทั้งด้านฮาร์ดแวร์และซอฟต์แวร์
การดำเนินชีวิตในปัจจุบันเกี่ยวข้องกับเทคโนโลยีเป็นอย่างมาก โดยเฉพาะเทคโนโลยีทางด้านคอมพิวเตอร์ที่มี่บทบาทเพิ่มขึ้น พ.ศ.2528 กระทรวงศึกษาธิการได้กำหนดให้มีการเรียนคอมพิวเตอร์จากเดิมเป็นวิชาเลือก แต่ในปัจจุบันกำหนดให้นักเรียนทุกคนต้องเรียน เพื่อให้เยาวชนทุกคนมีความรู้ความเข้าใจในเรื่องของเทคโนโลยีสารสนเทศ และนำไปประยุกต์ใช้อย่างมีประสิทธิภาพ มีคุณธรรม จริยธรรม
เทคโนโลยีสารสนเทศที่ใช้ในการจัดการสารสนเทศมากที่สุด คือ เทคโนโลยีคอมพิวเตอร์ ซึ่งมีวิวัฒนาการการใช้เทคโนโลยีคอมพิวเตอร์ ดังนี้
ยุคที่ 1 การประมวลผลข้อมูล(Data Processing Era)
  -ใช้คอมพิวเตอร์เพื่อการคำนวณและการประมวลผลข้อมูลของงานประจำ
 ยุคที่ 2 ระบบสารสนเทศเพื่อการจัดการ(Management Information System)
-มีการใช้คอมพิวเตอร์ในการช่วยในการตัดสินใจดำเนินการในด้านต่างๆ
ยุคที่ 3 การจัดการทรัพยากรสารสนเทศ(Information Resource Management)
-การใช้คอมพิวเตอร์ส่วนใหญ่จะเน้นถึงการใช้สารสนเทศที่จะช่วยในการตัดสินใจนำหน่วยงานไปสู่ความสำเร็จ
ยุคที่ 4 เทคโนโลยีสารสนเทศหรือยุคไอที(Information Technology Era)
-ความเจริญของเทคโนโลยีมีสูงมาก มีการขยายขอบเขตการประมวลผลข้อมูลไปสู่การสร้างและการผลิตสารสนเทศ และเน้นความคิดของการให้บริการสารสนเทศแก่ผู้ใช้อย่างมีประสิทธิภาพเป็นวัตถุประสงค์สำคัญ

แนวโน้มของเทคโนโลยีฮาร์ดแวร์
 เครื่องคอมพิวเตอร์มีสมรรถนะสูงขึ้น โดยเฉพาะการทำงานได้เร็วขึ้น มีการคาดการณ์ว่าในอีก 10 ปี
คอมพิวเตอร์จะราคาเท่าเดิม แต่จะทำงานได้ดีกว่าเดิม 50 เท่าในด้านความเร็วและหน่วยความจำ ตามกฎของมัวร์ (Moore’s Law) ผู้ร่วมก่อตั้งบริษัท อินเทล (Intel) กล่าวคือ ชิปจะมีความสามารถในการประมวลผลเพิ่มเป็นเท่าตัว
ในทุก 18 เดือน แต่ปัจจุบันการใช้วัสดุซิลิคอนผลิตชิปถึงจุดตีบตันเริ่มไม่สามารถพัฒนาต่อไปได้
 เครื่องคอมพิวเตอร์จะสามารถแก้ปัญหาได้เอง (self-solving problem) เมื่อมีข้อผิดพลาด โดยไม่ต้องอาศัยมนุษย์ โดยเป็นฮาร์ดแวร์ที่มีซอฟต์แวร์ฝังตัว (embedded system) เพื่อการทำงานเฉพาะ เช่น ระบบคอมพิวเตอร์ฝังตัวอยู่ในอุปกรณ์ต่างๆ
        การใช้นาโนเทคโนโลยี (nanotechnology) นาโนเทคโนโลยีเป็นเทคโนโลยีสมัยใหม่ที่จะมีบทบาทในการผลิตวัสดุอุปกรณ์ต่างๆที่มีสมรรถนะสูงขึ้น เพราะใช้การเรียงตัวเองของอนุภาคขนาดเล็ก คือ อะตอมหรือโมเลกุลในตำแหน่งที่ต้องการได้อย่างแม่นยำและถูกต้องทำให้สามารถพัฒนาโครงสร้างวัสดุหรือสสารอันมีคุณสมบัติพิเศษรวมทั้งวัสดุอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ที่มีขนาดเล็กมากแต่มีสมรรถนะสูง
คอมพิวเตอร์ฮาร์ดแวร์ในอนาคต
นาโนเทคโนโลยี หรือ เทคโนโลยีในการควบคุมและผลิตสรรพสิ่งด้วยความแม่นยำระดับอะตอมนี้กำลังคืบคลานเข้ามาสู่ชีวิตประจำวันของเราอย่างรวดเร็ว บทบาทหนึ่งที่จะเห็นได้ชัดในอนาคตก็คือการเข้ามาแก้ปัญหาที่เป็นจุดตีบตันของวงการอิเล็กทรอนิกส์และคอมพิวเตอร์ในนามของ "นาโนอิเล็กทรอนิกส์" รัฐบาลของประเทศอุตสาหกรรมอิเล็กทรอนิกส์อย่าง สหรัฐอเมริกา ไต้หวัน เกาหลีใต้ และ ญี่ปุ่น ล้วนสนับสนุนให้นักวิจัยสาขานี้เร่งรีบทำงานเพื่อเป็นเจ้าของเทคโนโลยีนี้ สำหรับประเทศไทยนั้น หากเราไม่ได้มุ่งหวังที่จะเก็บตกเทคโนโลยีเก่าอย่างไมโครอิเล็กทรอนิกส์แต่เพียงอย่างเดียวแล้ว เราก็คงจะต้องเริ่มทำอะไรก่อนที่ทุกอย่างจะสายเกินไป และหน่วยงานสนับสนุนการวิจัยของประเทศก็คงหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะต้องกำหนดวิสัยทัศน์ในเรื่องนี้อย่างจริงจัง
แนวโน้มของเทคโนโลยีซอฟต์แวร์
ในอนาคตซอฟต์แวร์จะยิ่งเอื้อให้ใช้งานได้ง่าย  ไม่จำเป็นต้องใช้เวลาในการเรียนรู้มาก  ขณะเดียวกันมีลักษณะการใช้งานเชิงกราฟิก และการปฏิสัมพันธ์ที่โต้ตอบกันได้ทันทีมากขึ้น มีเครื่องมือช่วยผู้ใช้มากขึ้น ไม่ว่าจะเป็นคู่มือ คำถามที่ใช้บ่อยและอื่นๆ   ผู้ใช้ทั่วไปสามารถเข้าถึงข้อมูลได้โดยตรง ขณะเดียวกันซอฟต์แวร์เหล่านี้ยังพยายามพัฒนาบนมาตรฐาน เช่น ซอฟต์แวร์ในองค์การปัจจุบันออกแบบให้ทำงานกับคอมพิวเตอร์หลากหลายลักษณะ เช่น คอมพิวเตอร์แบบตั้งโต๊ะ พีดีเอ เป็นต้น และยังมีมาตรฐานในการนำเสนอและจัดการเนื้อหาได้มากขึ้นไม่ว่าจะเป็นเอชทีเอ็มแอลและเอ็กซ์เอ็มแอล  ขณะเดียวกันยังเป็นซอฟต์แวร์แบบบูรณาการ เพื่อเทคโนโลยีที่จะกล่าวต่อไปนี้เป็นเทคโนโลยีที่เกี่ยวข้องกับซอฟต์แวร์ที่มีแนวโน้มทีจะมีบทบาทมากขึ้นในปีหน้า เป็นกระแสของการพัฒนาและรูปแบบการใช้งาน ได้แก่ Multi-touch, Concurrent programming, Mashup, Service-oriented business applications (SOBA), Cloud Computing, Portable Personality, Social Network Analysis, Video Telepresense และ Microblogging เทคโนโลยีบางตัวอาจสร้างรูปแบบการใช้งานอินเทอร์เน็ตหรือการใช้ชีวิตประจำ วันของเราเปลี่ยนไป บางตัวอาจทำให้การพัฒนาโปรแกรมและสภาพแวดล้อม มีความยืดหยุ่น ปรับเปลี่ยน หรือมีการเชื่อมประสานระหว่างกันได้ง่ายขึ้นทำให้เกิดแอปพลิเคชันที่มีความ หลากหลายมากขึ้น

Multi-touch เป็นเทคโนโลยีที่สามารถรับ Input ได้หลายจุดพร้อมๆ กัน ต่างจากเทคโนโลยีแบบ Single-touch เช่น การใช้ Mouse ซึ่งสามารถรับรู้จุดการเลือกในเวลาหนึ่งได้เพียงจุดเดียว ดังนั้น Multi-touch จึงเป็นการสร้างปฏิสัมพันธ์ระหว่างผู้ใช้งานกับคอมพิวเตอร์ที่แตกต่างออกไป โดยส่วนใหญ่จะเป็นการรับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจากรูปแบบการเคลื่อนไหวของนิ้ว มือของผู้ใช้เพื่อเป็นการเลือกใช้เลื่อน หรือขยายวัตถุที่แสดงผลอยู่ปัจจุบันมีผลิตภัณฑ์ที่นำเทคโนโลยี Multi-touch มาใช้แล้ว เช่น เครื่อง iPhone ของบริษัทแอปเปิ้ล ที่สามารถย่อย-ขยายรูปภาพ โดยใช้นิ้วสองนิ้ว เป็นต้นเชื่อมโยงระบบสารสนเทศต่าง ๆ ให้สามารถทำงานร่วมกันและสนับสนุนการทำงานของทั้งองค์การ

วันศุกร์ที่ 21 กันยายน พ.ศ. 2561

บทที่ 2 องค์กร การจัดการ การตัดสินใจ


ความหมายขององค์กร
WHAT IS ANORGANIZATION ?  
ผลการค้นหารูปภาพสำหรับ ความหมายองค์กร


ในความหมายที่เป็นพื้นฐานที่สุดขององค์การ (
Organization) นั้น ก็คือ การที่คนมากกว่าหนึ่งคนได้มาร่วมกันทำกิจกรรมใดกิจกรรมหนึ่ง หรือหลายกิจกรรม เพื่อให้บรรลุวัตถุประสงค์ร่วมกัน วัตถุประสงค์นั้นอาจเป็นไปเพียงชั่วคราว หรือต้องใช้เวลายาวนาน อาจมีความยากง่าย หรือจริงจังแตกต่างกันไป จึงได้มีองค์การเกิดขึ้น แต่ถ้าองค์การนั้นมีการเติบใหญ่ เริ่มมีระบบระเบียบ และการยอมรับจากสังคมมากขึ้น ก็จะมีสถานะ เป็นทางการ” (Formal Organization) ซึ่งจะต่างจากองค์การที่ไม่มีการระบุวัตถุประสงค์ และไม่มีระบบระเบียบในการดำเนินการเอาไว้ หรือมีการยอมรับกันแต่อย่าง ไม่เป็นทางการ” (Informal Organization) ซึ่งองค์การอย่างไม่เป็นทางการเหล่านี้อาจได้แก่กลุ่มเพื่อน วงแชร์ การนัดเล่นไพ่ หรืองานเลี้ยงฉลอง เป็นต้น ซึ่งองค์การอย่างไม่เป็นทางการเหล่านี้อาจเป็นสิ่งที่อยู่มีส่วนซ้อนอยู่ในระบบองค์การที่เป็นทางการอยู่แล้วด้วย เช่นภายในองค์การอย่างเป็นทางการนั้น อาจมีการเกาะกลุ่มเกิดองค์การอย่างไม่เป็นทางการขึ้นได้ เมื่อแต่ละคนได้ทำงานด้วยกัน มีการพบปะกัน และอาจมีผลประโยชน์ หรือความสนใจสอดคล้องกัน ก็คบค้าสมาคมกันไป
คุณสมบัติขององค์กรที่ดี
รูปภาพที่เกี่ยวข้อง

       องค์กรมีทั้งเจริญเติบโตและตกต่ำในที่สุด ดังนั้น จึงจำเป็นต้องค้นแนวทางในการให้องค์กรนั้นให้อยู่ต่อไปโดยคงคุณสมบัติดังนี้

1. มีเป้าหมายชัดเจน ทุกคนในองค์กรต้องรู้เป้าหมาย เข้าใจวัตถุประสงค์ที่แท้จริงขององค์กรอย่างชัดเจน ถ้ามีการเปลี่ยนแปลงหรือปรับปรุงเป้าหมายต้องแจ้งให้บุคคลทุกระดับให้เข้าใจไม่ใช่แจ้งให้ทราบ
2. สายงานบังคับบัญชาสั้นพร้อมงานบังคับบัญชาที่หลากหลาย พนักงานทุกระดับชั้นต้องพัฒนาความสามารถของตนเองให้สูงขึ้น และรับผิดชอบในองค์กรนั้น พร้อมทั้งลดสายการบังคับบัญชาและขั้นตอนการทำงาน ผู้บังคับบัญชาต้องทำงานอย่างเต็มที่ และมุ่งมั่นอยู่กับงานที่ทำอยู่ตลอดเวลา
3. มีฐานข้อมูลที่สนับสนุนการบริหารงาน มีระบบการจัดการทำงานด้วยความเชื่อมั่นและตัดสินใจด้วยตนเองให้ถูกต้อง มีประวัติที่ใช้เป็นข้อมูลอ้างอิงเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการทำงาน มีการนำอุปกรณ์สมัยใหม่มาประยุกต์ใช้ตัวฐานข้อมูลควรจะต้องเป็นข้อมูลปัจจุบัน
4. มีระบบการจัดการที่ดี มีระบบการจัดการทำงานที่มีระบบ โดยใช้จำนวนคนไม่มากทั้งนี้ต้องมีการเตรียมงานที่ดี ทุกคนรู้หน้าที่ ไม่พยายามใช้ระบบกรรมการ จนเกินขอบเขตการทำงานทุกอย่างจะมีตัวชี้วัดอยู่ตลอดเวลา
5. เน้นการปฏิบัติงานที่ทำให้เกิดความน่าเชื่อถือและไว้วางใจ เน้นการปรับปรุงการทำงานตลอดเวลา เพื่อให้ได้ความเชื่อถือและถูกต้องที่สุด ผู้บังคับบัญชาสามารถที่จะพูดให้คนอื่นเข้าใจได้ง่ายผู้ใต้บังคับบัญชาทำงานด้วยความตั้งใจ คำนึงถึงผลประโยชน์ององค์กรและส่วนรวม
6. อย่าสร้างความขัดแย้งในสายตาการบังคับบัญชา ไม่ควรสร้างความขัดแย้งกับหัวหน้าของตนเอง ซึ่งในกลุ่มของผู้บริหารระดับสูงนั้นจะเชื่อหัวหน้ามากกว่า เพราะหัวหน้าจะรู้จักเรามากกว่าระดับบริหาร และหัวหน้าสร้างกำไรให้บริษัทมากกว่าตัวเราเอง
7. มีการตลาดและประชาสัมพันธ์ มีหน่วยงานดูแลชัดเจนบุคคลในองค์กรทุกระดับควรช่วยแนะนำให้ลูกค้าหรือผู้ใช้บริการทุกคนทราบเรื่องต่างๆ ขององค์กร และต้องแนะนำอย่างมีข้อมูล
และถูกต้องมีการชักชวนให้ซื้อสินค้า และใช้บริการอยู่ตลอดเวลา ไม่ควรพูดถึงองค์กรในด้านลบ
8.ร่วมมือร่วมใจและทำงานเป็นทีมอย่างดียิ่ง เพิ่มบทบาทของการทำงานร่วมกันให้มากขึ้นพร้อมทั้งประสานงานกันเพื่อเผชิญกับการแก้ปันหาต่างๆ การทำงานเป็นทีมนั้นทุกคนต้องออกแรง ออกความคิดเห็นร่วมกัน เพื่อให้ได้มาในสิ่งที่ดีที่สุดพร้อมทั้งให้ความร่วมมือกับองค์กรอย่างเต็มที่ทุกเรื่อง เช่น การประหยัดพลังงาน การประหยัดค่าใช้จ่ายต่างๆ เป็นต้น
9.เน้นมูลค่าในการทำงานในแต่ละตำแหน่งและดำเนินตามนโยบายอย่างชัดเจน ควรย้ำพร้อมทั้งเพิ่มคุณค่าของการทำงานในแต่ละตำแหน่ง อีกทั้งต้องปฏิบัติตามนโยบายหลักมีการกำกับตรวจสอบการทำงานอย่างสม่ำเสมอไม่มีการควบคุมมากจนเกินไป ควรใช้กานประสานงานที่มีประสิทธิภาพและประสิทธิผลพร้อมทั้งมีการให้ค่าตอบแทนอย่างยุติธรรม
10.การเสียสละเพื่อองค์กร มีการเสียสละเพื่อองค์กร การทำงานจะไม่เอาเปรียบองค์กรมีการเสนอความคิดเห็นที่เป็นประโยชน์กับองค์กรอยู่ตลอดเวลา คนในองค์กรจะคิดถึงส่วนรวม และรับผิดชอบงานของตนเองอย่างดียิ่ง

วัฒนธรรมองค์กร

วัฒนธรรมองค์กร เป็นวิถีชีวิตที่คนกลุ่มใดกลุ่มหนึ่งยึดถือปฏิบัติสืบต่อกันมา ซึ่งจะกลายเป็นนิสัยและความเคยชิน และกลายเป็นขนบธรรมเนียมประเพณี วิถีประพฤติปฏิบัติ ความเชื่อ ค่านิยม รวมทั้งภาษาวัตถุสิ่งของต่าง ๆ วัฒนธรรมทำให้คนรวมตัวกันเป็นสังคม มีการอยู่ร่วมกันอย่างมีระเบียบ ผลของวัฒนธรรมจะออกมาในรูปจริยธรรม ตลอดจนค่านิยมที่ใช้ในการตัดสินใจหรือวินิจฉัยสั่งการจริยธรรมองค์การถือเป็นส่วนสำคัญที่จะทำให้การดำเนินงานขององค์การก้าวหน้าและส่งผลให้องค์การได้รับความเชื่อถือจากสังคม ดังนั้นองค์การทุกประเภทจึงจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องนำจริยธรรมมาใช้ในการบริหารและแก้ไขปัญหาองค์การอย่างถูกวิธีเพื่อให้ได้รับความเชื่อถือ ภาพพจน์ที่ดี อันนำมาซึ่งชื่อเสียง เกียรติยศและความก้าวหน้าในระยะยาวขององค์กร

               ในองค์กรทั้งหลายซึ่งเกิดจากการรวมกลุ่มของคนอย่างมีระเบียบนั้น ถ้าเรามองที่ปัจเจกบุคคลจะเห็นว่า บุคคลจะกระทำการไปสู่เป้าหมายใด ๆ ได้นั้น เขาอาศัยศูนย์รวมของใจหรือจิตใจเป็นตัวนำดังที่มักกล่าวกันว่า สำเร็จด้วยใจ   เมื่อปัจเจกบุคคลมารวมกันในองค์กรมีจิตใจมากมายแตกต่างกันไป สิ่งที่จะผูกความแตกต่างของจิตใจเหล่านี้ให้อยู่ด้วยกันได้และทำงานไปในทิศทางเดียวกันได้ หรือมีค่านิยมในเรื่องต่าง ๆ โดยเฉพาะค่านิยมที่เกี่ยวกับงานในหน่วยงานที่ตนเองมีวิถีชีวิตอยู่สอดคล้องกันได้ สิ่ง ๆ นั้นก็คือ วัฒนธรรมในองค์กร การศึกษาวัฒนธรรมในองค์กรได้รับความสนใจมากขึ้นในปัจจุบัน เมื่อการเปลี่ยนแปลงของสังคมมีผลกระทบต่อองค์กร โดยเฉพาะในด้านเทคโนโลยี เทคโนโลยีสามารถทำให้งานง่ายขึ้นและทำให้การทำงาน
ในยุคข้อมูลข่าวสารหรือยุคโลกาภิวัฒน์สามารถจัดขนาดองค์กรให้เล็กลง มีการกระจายอำนาจออกไปให้บริการอย่างกว้างขวางเฉพาะพื้นที่ เฉพาะราย เฉพาะด้าน จนกลุ่มคนเหล่านี้มีเป้าหมายเฉพาะของกลุ่ม
เช่น กลุ่มนิติกร กลุ่มบัญชี กลุ่มบริหารงานบุคคล และกลุ่มอื่น ๆ  กลุ่มเหล่านี้อาจมีชื่อเป็นแผนก ฝ่าย กอง กรม หรือกระทรวงก็ได้ อย่างไรก็ดีจะมีสายโยงใยคือ วัฒนธรรมในการทำงาน เป็นศูนย์รวมของจิตใจจากองค์กรต่าง ๆ เพื่อให้องค์กรสามารถทำงานมุ่งไปสู่ทิศทางเดียวกันได้
สภาพแวดล้อมภายนอกองค์กร

     องค์กรที่จะได้เปรียบในการแข่งขันและสามารถดำเนินกิจกรรมได้อย่างยั่งยืน จะต้องรู้เท่าทันการเปลี่ยนแปลงของสภาพแวดล้อม  สภาพแวดล้อมภายนอกองค์การหรือสภาพแวดล้อมทั่วไป ประกอบด้วย
แรงผลักดันจากปัจจัยทางด้านเศรษฐกิจ   ผู้บริหารในปัจจุบันจะต้องตื่นตัวและรู้เท่ากันความเป็นไปของเศรษฐกิจทั้งภายในประเทศและระดับโลก เพราะต้องอยู่ท่ามกลางการแข่งขันแย่งชิงลูกค้า ขณะที่ทรัพยากรต่างๆ ก็มีอยู่อย่างจำกัด
แรงผลักดันจากปัจจัยทางด้านสังคมและวัฒนธรรม  เป็นสิ่งที่สามารถกำหนดได้จากทัศนคติ ความต้องการ ความคาดหวัง การศึกษา ความคิด ความเชื่อ ค่านิยมของผู้คนในสังคมนั้นๆ
แรงผลักดันจากปัจจัยทางด้านกฎหมายและการเมือง  หมายถึง กฎหมาย ระเบียบ ข้อบังคับต่างๆ ที่ออกโดยรัฐบาล เพื่อกำหนดและควบคุมการประกอบกิจการต่างๆ  ส่วนปัจจัยด้านการเมืองคือ ทัศนคติ ความคิด ความเชื่อ ตลอดจนวิสัยทัศน์ของผู้นำที่มีต่อการประกอบกิจการของภาคเอกชน
แรงผลักดันจากสภาพแวดล้อมทางเทคโนโลยี  การเปลี่ยนแปลงทางเทคโนโลยีที่รวดเร็ว ความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีสารสนเทศ ส่งผลกระทบต่อการดำเนินธุรกิจได้ไวมาก องค์การใดต้องการอยู่รอดและเพิ่มความได้เปรียบเชิงการแข่งขัน จะต้องพัฒนาและจัดหาเทคโนโลยีเข้ามาใช้
สภาพแวดล้อมอันเกิดจากปัจจัยทางธรรมชาติ   เนื่องจากมีการทำลายทรัพยากรและสภาวะแวดฃ้อมทุกด้าน ทำให้ทั้งภาครัฐและเอกชนหันมาให้ความสำคัญกับการแก้ปัญหาสิ่งแวดล้อมและอนุรักษ์ธรรมชาติมากขึ้น องค์การธุรกิจจำเป็นต้องปรับตัว เพราะหากดำเนินการต่างๆ โดยขาดวิจารณญาณแล้ว อาจส่งผลเสียหายต่อองค์การทั้งทางกายภาพและด้านภาพลักษณ์ขององค์การ

สภาพแวดล้อมภายในองค์การ

     เป็นการมุ่งหาแนวทางหรือกระบวนวิธีที่จะบริหารและจัดการองค์การให้เกิดประสิทธิภาพและประสิทธิผลสูงสุด ผู้บริหารคือผู้มีหน้าที่หลักในการวิเคราะห์สภาพแวดล้อมภายในองค์การ เพื่อให้ทราบจุดแข็ง จุดอ่อน อุปสรรค อย่างไรก็ตามแนวทางในการวิเคราะห์สภาพแวดล้อมภายในองค์การอาจต้องพิจารณาปัจจัยต่างๆ ดังต่อไปนี้
หลักการคัดสรรและตรวจสอบถึงสภาพแวดล้อม  หมายถึง กลวิธีการค้นหาข้อมูล ข้อเท็จจริง นำไปสู่การแยกแยะและตีความหมาย เช่น คำถามเกี่ยวกับสถานภาพคู่แข่ง คุณภาพสินค้าของคู่แข่ง
การคาดการณ์ถึงสภาพแวดล้อมที่จะเกิดขึ้นในอนาคต
แนวทางการใช้วิธีเปรียบเทียบสถานะปัจจุบันขององค์กรกับคู่แข่ง
     แนวทางในการวิเคราะห์สภาพแวดล้อมภายในองค์การให้เห็นภาพอย่างชัดเจน อาจดำเนินตามหลักการวิเคราะห์  SWOT  (จุดแข็ง, จุดอ่อน, โอกาส, อุปสรรค)

     การวิเคราะห์สภาพแวดล้อมด้วยวิธีการเปรียบเทียบมาตรฐานกับคู่แข่ง หรือ Benchmarking หมายถึง วิธีหรือกระบวนการเรียนรู้สู่ความเป็นเลิศขององค์การ โดยการวิเคราะห์แนวปฏิบัติของคู่แข่งอย่างละเอียด แล้วนำมาประยุกต์ใช้กับองค์การของตัวเอง ซึ่งอาจเริ่มด้วยแนวทางต่อไปนี้

1. การมุ่งเน้นไปที่ปัญหาใดปัญหาหนึ่งแล้วพยายามหาคำอธิบายหรือทำความเข้าใจปัญหาอย่างรอบคอบ
2. รู้จักใช้ประโยชน์จากพนักงานของบริษัทซึ่งจะเป็นผู้นำในการเปลี่ยนแปลง
3. การศึกษาถึงแนวทางการปฏิบัติที่ดีที่สุด การแลกเปลี่ยนข้อมูลข่าวสารระหว่างกัน
4. การหลีกเลี่ยงประเด็นปัญหาที่ละเอียดอ่อน เช่น เรื่องราคา ข้อมูลสินค้าใหม่
5. การรักษาความลับ

การจัดการ
 à¸œà¸¥à¸à¸²à¸£à¸„้นหารูปภาพสำหรับ การจัดการ
การจัดการ หรือ Management หมายถึง กระบวนการทำงานหรือกิจกรรมที่กลุ่มบุคคลในองค์กร ร่วมกันทำงานเพื่อให้บรรลุวัตถุประสงค์ตามแนวทางที่กำหนดไว้ 5 ขั้นตอนประกอบด้วย การวางแผน การจัดองค์การ การบังคับบัญชาสั่งการ การประสานงาน และการควบคุม

ความสำคัญของการจัดการ
กระบวนการทำงานหรือการจัดการมีความสำคัญต่อองค์กรธุรกิจ เพราะทุกขั้นตอนมีผลต่อ ความสำเร็จที่จะทำให้เกิดผลกำไรและช่วยให้องค์กรธุรกิจสามารถดำเนินการต่อไปได้ นอกจากนี้กระบวนการจัดการยังเป็นทั้งศาสตร์และศิลป์ที่ต้องรู้จักนำมาประยุกต์ใช้ให้เกิดประโยชน์ เนื่องจากแต่ละ องค์กรมีปัจจัยความสำเร็จที่แตกต่างกัน

กระบวนการในการจัดการ

1. การวางแผน การวางแผนหรือ Planning หมายถึงการพิจารณากำหนดแนวทางการทำงานให้ บรรลุเป้าหมาย โดยเกิดจากการใช้ดุลพินิจคาดการณ์ล่วงหน้าเพื่อเป็นแนวทางการการทำงานในอนาคต
2. การจัดองค์การ การจัดองค์การหรือ Organizing หมายถึง การจัดระเบียบหรือโครงสร้างของการ ทำงานภายในองค์กรให้เป็นระบบระเบียบและอยู่ในส่วนประกอบที่เหมาะสม เพื่อก่อให้เกิดประโยชน์และช่วยให้องค์กรประสบความสำเร็จได้เร็วขึ้น
3. การบังคับบัญชาสั่งการ หรือ Commanding หมายถึง ภาระหน้าที่ของผู้บริหารในการใช้ความสามารถชักจูงหรือหว่านล้อมผู้ใต้บังคับบัญชาให้ปฏิบัติงานตามคำสั่ง จนสามารถทำให้องค์กรบรรลุผลสำเร็จได้
4. การประสานงาน หรือ Coordinating หมายถึง การจัดให้ทรัพยากรบุคคลภายในองค์กรทำงานประสานสัมพันธ์สอดคล้องเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน เพื่อให้การดำเนินงานราบรื่นและบรรลุวัตถุประสงค์อย่างมีประสิทธิภาพ
5. การควบคุม หรือ Controlling หมายถึง กระบวนการทำงานเริ่มตั้งแต่การกำหนดมาตรฐาน การแก้ไขการปฏิบัติงานของผู้ใต้บังคับบัญชาตลอดจนการดำเนินงานตามแผน และการประเมินแผนเพื่อให้บรรลุตามเป้าหมายที่กำหนดไว้

ทฤษฎีการจัดการ

ทฤษฎีองค์การที่สำคัญ ได้แก่
ทฤษฎีการจัดการแบบดั้งเดิม  เน้นการศึกษาถึงองค์การโดยรวม และศึกษาถึงแนวทางการปรับปรุงประสิทธิภาพและประสิทธิผลในการทำงานด้วยการจัดการตามหลักวิทยาศาสตร์ เน้นการศึกษางานโดยใช้หลักเหตุผลและวิทยาศาสตร์เพื่อพัฒนาการทำงานของบุคคลากร เช่น แนวทางการเพิ่มประสิทธิภาพการผลิตเพื่อเพิ่มค่าตอบแทนสำหรับแรงงาน  Frederick W. Taylor  ศึกษาถึงเวลาและการเคลื่อนไหว เป็นการทดสอบและสำรวจถึงการเคลื่อนไหวของร่างกายและเวลาที่ใช้ในการทำงานด้วยวิธีที่ดีที่สุดและมีประสิทธิภาพสูงสุด
ทฤษฎีการจัดการเชิงพฤติกรรมศาสตร์  หมายถึงการจัดการที่มุ่งเน้นลักษณะและผลกระทบของแต่ละบุคคล และพฤติกรรมกลุ่มในองค์การ เป็นการจัดการที่เข้าใจพฤติกรรมมนุษย์โดยเฉพาะพฤติกรรมกลุ่ม และการใช้ทักษะความสัมพันธ์ระหว่างบุคคล เช่น การกระตุ้น การให้คำปรึกษา การชักนำ และการติดต่อสื่อสาร
ทฤษฎีการจัดการเชิงปริมาณ  นำเทคนิคคณิตศาสตร์ สถิติและข้อมูลเพื่อช่วยในการแก้ปัญหาการจัดการ
การจัดการเชิงปริมาณประกอบด้วยศาสตร์ที่สำคัญ 3 ประเภท
1. บริหารองค์การ
2. บริหารเชิงปฏิบัติ
3. ระบบสารสนเทศเพื่อการจัดการ
ทฤษฎีเชิงระบบ  เป็นการผสมผสานทฤษฎีทั้งสามข้อข้างต้น โดยมององค์การเป็นระบบตามหน้าที่ที่สัมพันธ์กับสิ่งแวดล้อมเพราะเชื่อว่าสิ่งแวดล้อมมีอิทธิพลต่อการจัดการ ในทฤษฎีนี้ ระบบเป็นกลุ่มของส่วนที่เกี่ยวข้องกันซึ่งต้องการบรรลุจุดมุ่งหมายร่วมกัน องค์การหนึ่งจะประกอบด้วย 4 ส่วนที่เกี่ยวข้องกัน คือ ปัจจัยนำเข้า กระบวนการแปรสภาพ ผลผลักและการป้อนกลับ
ทฤษฎีการจัดการเชิงสถานการณ์ มุ่งที่การปรับปรุงพฤติกรรมการจัดการตามสถานการณ์เฉพาะอย่างขององค์การ ประกอบด้วย เทคโนโลยีสิ่งแวดล้อมภายนอก และบุคคลขององค์การ  ทฤษฎีนี้เป็นการผสมผสานทฤษฎีที่ 1-3 เช่นกัน
ทฤษฎีการจูงใจ  Abraham Maslow เสนอทฤษฎีลำดับขั้นความต้องการ  ซึ่งเป็นความคิดที่ว่าบุคคลได้รับการกระตุ้นโดยความต้องการเพื่อให้ได้ตอบสนองตามลำดับขั้นความต้องการของมนุษย์ คือ
1. ความต้องการด้านกายภาพ
2. ความปลอดภัย
3. สังคม
4. การยกย่อง
5. ประสบความสำเร็จในชีวิต
Douglas McGregor ได้พัฒนาทฤษฎี X และทฤษฎี Y
ทฤษฎี X   มีข้อสมมติฐานมองว่าพนักงานเกียจคร้าน ไม่กระตือรือร้น ไม่ชอบงานและพยายามหลีกเลี่ยงงาน
ทฤษฎี Y   มีข้อสมมติฐานมองว่าพนักงานมีความรับผิดชอบ มีความคิดริเริ่มในการแก้ปัญหาในการทำงานและไม่มีความเบื่อหน่ายในการทำงาน ซึ่ง McGregor  พอใจทฤษฎี Y มากกว่า วิธีนี้จะมอบความไว้วางใจพนักงานและให้พนักงานมีส่วนร่วมในองค์การ

ระดับและหน้าที่ของผู้บริหาร
รูปภาพที่เกี่ยวข้อง


 โดยทั่วไปแบ่งออกเป็น  3  ระดับ ดังนี้
1. ผู้บริหารระดับสูง (Top  Manager)
เป็นผู้บริหารที่อยู่ในตำแหน่งบริหารสูงสุดขององค์การ ได้แก่ ประธาน รองประธาน หัวหน้า สำนักงานบริหาร กรรมการผู้จัดการใหญ่ กรรมการอำนวยการ ผู้จัดการอาวุโส
-หน้าที่ผู้บริหารระดับสูง มีหน้าที่บริหารงานโดยตลอดทั้งองค์การใช้เวลาส่วนใหญ่ไปในการกำหนดวัตถุประสงค์ขององค์การ กำหนดกลยุทธ์ กำหนดนโยบาย และวางแผนระยะยาว รวมถึงการตัดสินใจแก้ไขปัญหาต่างๆที่มีความสำคัญ เช่น การผลิตสินค้าใหม่ การลดหรือเพิ่มราคาสินค้า การดำเนินงานในต่างประเทศ ผู้บริหารระดับสูงจะต้องให้ความสนใจสภาพแวดล้อมภายนอกองค์การมากกว่าสภาพสิ่งแวดล้อมภายในองค์การ
2. ผู้บริหารระดับกลาง  (Middle  Manager)
เป็นผู้บริหารที่อยู่ระหว่างผู้บริหารระดับสูงและผู้บริหารระดับต้น ได้แก่ ผู้จัดการโรงงาน ผู้จัดการฝ่ายต่างๆ หรือหัวหน้างานต่างๆ
-หน้าที่ผู้บริหารระดับกลาง
มีหน้าที่รับนโยบายจากผู้บริหารระดับสูงไปปฏิบัติรับผิดชอบในฝ่ายของตนเอง วางแผนและจัดระเบียบวิธีปฏิบัติงานเฉพาะอย่างเพื่อให้งานในความรับผิดชอบประสบความสำเร็จตามนโยบายของผู้บริหารระดับสูง
3. ผู้บริหารระดับต้น  (First – Level Manager)
เป็นผู้บริหารที่อยู่ส่วนล่างขององค์การและทำงานเกี่ยวข้องโดยตรงกับผู้ปฏิบัติงาน ได้แก่ ผู้ควบคุม หัวหน้างาน หัวหน้าแผนก
- หน้าที่ผู้บริหารระดับต้น
มีหน้าที่กำกับดูแลและสั่งการโดยตรงต่อพนักงาน ผู้ปฏิบัติงานตัดสินใจในระยะสั้นวันต่อวันหรือสัปดาห์ต่อสัปดาห์ ต้องรับรายงานโดยตรงจากพนักงานและเสนอรายงานต่อผู้บริหารระดับกลางและสูงต่อไป

การตัดสินใจ
ผลการค้นหารูปภาพสำหรับ การตัดสินใจ
การตัดสินใจ หมายถึง  กระบวนการเลือกทางเลือกใดทางเลือก หนึ่ง จากหลาย ๆ ทางเลือกที่ได้พิจารณา หรือประเมินอย่างดีแล้ว ว่า เป็นทางให้บรรลุวัตถุประสงค์ และเป้าหมายขององค์การ การ ตัดสินใจเป็นสิ่งสำคัญ และเกี่ยวข้องกับ หน้าที่การบริหาร หรือ การจัดการเกือบทุกขั้นตอน ไม่ว่าจะเป็นการวางแผน การจัด องค์การ การจัดคนเข้าทำงาน การประสานงาน และการควบคุม

ความสำคัญในการตัดสินใจ (
Decision Making)

          ความสามารถในการทำงานหรือการบริหารงาน นอกจากจะต้องมีความรู้ความสามารถในงานที่ปฏิบัติแล้วสิ่งสำคัญประการหนึ่งของผู้ปฏิบัติงาน โดยเฉพาะอย่างยิ่งหัวหน้างานหรือผู้บริหารก็คือ การตัดสินใจ (
Decision Making) การตัดสินใจเปรียบเสมือนหัวใจของการปฏิบัติงานและบริหารงาน ทั้งนี้เพราะการตัดสินใจจะมีอยู่ในแทบทุกขั้นตอนและทุกกระบวนการของการทำงาน แม้แต่บุคคลทั่วไปก็ไม่อาจหลีกเลี่ยงเรื่องการตัดสินใจได้ นับตั้งแต่บุคคลตื่นขึ้นมาก็จะมีการตัดสินใจในเรื่องต่าง ๆ อยู่ตลอดเวลา ไม่ว่าจะเป็นการเลือกชุดที่จะใส่ เวลาที่จะออกจากบ้าน เส้นทางที่จะใช้เดินทาง เป็นต้น แต่ดูเหมือนว่าการตัดสินใจในเรื่องทั่ว ๆ ไปเหล่านี้เป็นเรื่องที่ไม่ต้องพิจารณาอะไรมากมายนัก แม้ตัดสินใจแล้วผิดพลาดก็สามารถแก้ไขได้ไม่ยาก แต่ถ้าเรื่องที่ตัดสินใจนั้นเป็นเรื่องใหญ่ ซึ่งหมายถึง เรื่องที่หากตัดสินใจแล้วผิดพลาดจะเกิดความเสียหายมากหรือแก้ไขได้ยาก การตัดสินใจในเรื่องใหญ่ ๆ เหล่านี้ควรต้องพิจารณาให้รอบคอบก่อนที่จะตัดสินใจลงไป ทั้งนี้การตัดสินใจในบางเรื่องของบุคคลอาจหมายถึงชีวิตหรืออนาคตของบุคคลนั้น ทำนองเดียวกันกับการตัดสินใจในบางเรื่องของผู้นำหรือผู้บริหารอาจหมายถึงความอยู่รอดหรือไม่ ของกลุ่ม ของหน่วยงาน หรือขององค์การ เป็นต้น


ประเภทของการตัดสินใจ

ประเภทของการตัดสินใจมี 3 ประเภท ได้แก่
1. การตัดสินใจแบบโครงสร้าง(Structure) บางครั้งเรียกว่าแบบกำหนดไว้ล่วงหน้าแล้ว(programmed) เป็นการตัดสินใจเกี่ยวกับปัญหาที่เกิดขึ้นเป็นประจำ จึงมีมาตรฐานในการตัดสินใจเพื่อแก้ปัญหาอยู่แล้ว โดยวิธีการในการแก้ปัญหาที่ดีที่สุดจะถูกกำหนดไว้อย่างชัดเจน ตามวัตถุประสงค์ที่วางไว้ เช่น การหาระดับสินค้าคงคลังที่เหมาะสม หรือการเลือกกลยุทธ์ในการลงทุนที่เหมาะสมที่สุด เมื่อมีวัตถุประสงค์เพื่อให้เกิดค่าใช้จ่ายต่ำที่สุดหรือเพื่อให้เกิดกำไรสูงสุด การตัดสินใจแบบนี้จึงมักใช้แบบจำลองทางคณิตศาสตร์(Mathematical Model) หรือศาสตร์ทางด้านวิทยาการการจัดการ(Management Science) หรือการวิจัยดำเนินงาน(Operation Research) เข้ามาใช้ โดยในบางครั้งอาจนำระบบสนับสนุนการตัดสินใจและระบบผู้เชี่ยวชาญเข้ามาใช้ร่วมด้วย
          ตัวอย่างของการตัดสินใจแบบโครงสร้าง ได้แก่ การตัดสินใจเกี่ยวกับระดับสินค้าคงคลัง จะต้องสั่งของเข้า(Order Entry)ครั้งละเท่าไร เมื่อใด การวิเคราะห์งบประมาณ(Budget Analysis)ที่ต้องใช้ในการจัดการต่างๆ การตัดสินใจเรื่องการลงทุน จะลงทุนอะไร ที่ตั้งโกดังเก็บสินค้า(Warehouse Location)ควรตั้งที่ไหน, ระบบการจัดส่ง/การจำหน่าย(Distribution System)ควรเป็นอย่างไร เป็นต้น
2. การตัดสินใจแบบไม่เป็นโครงสร้าง (Unstructure) บางครั้งเรียกว่า แบบไม่เคยกำหนดล่วงหน้ามาก่อน (Nonprogrammed) เป็นการตัดสินใจเกี่ยวกับปัญหาซึ่งมีรูปแบบไม่ชัดเจนหรือมีความซับซ้อน จึงไม่มีแนวทางในการแก้ปัญหาแน่นอน เป็นปัญหาที่ไม่มีการระบุวิธีแก้ไว้อย่างชัดเจนว่าต้องทำอะไรบ้าง การตัดสินใจกับปัญหาลักษณะนี้ จะไม่มีเครื่องมืออะไรมาช่วย มักเป็นปัญหาของผู้บริหารระดับสูง ต้องใช้สัญชาตญาณ ประสบการณ์ และความรู้ของผู้บริหารในการตัดสินใจ
         ตัวอย่างของการตัดสินใจแบบไม่เป็นโครงสร้าง เช่น การวางแผนการบริการใหม่, การว่าจ้างผู้บริหารใหม่เพิ่ม หรือการเลือกกลุ่มของโครงงานวิจัยและพัฒนาเพื่อนำไปใช้ในปีหน้า
3. การตัดสินใจแบบกึ่งโครงสร้าง (Semistructure) เป็นการตัดสินใจแบผสมระหว่างแบบโครงสร้างและแบบไม่เป็นโครงสร้าง คือบางส่วนสามารถตัดสินใจแบบโครงสร้างได้ แต่บางส่วนไม่สามารถทำได้ โดยปัญหาแบบกึ่งโครงสร้างนี้ จะใช้วิธีแก้ปัญหาแบบมาตรฐานและการพิจารณาโดยมนุษย์รวมเข้าไว้ด้วยกัน คือมีลักษณะเป็นกึ่งโครงสร้าง แต่มีความซับซ้อนมากขึ้น ขั้นตอนจึงไม่ชัดเจนว่า จะมีขั้นตอนอย่างไร ปัญหาบางส่วนเขียนเป็นแบบจำลองทางคณิตศาสตร์ได้ แต่ปัญหาบางส่วนไม่สามารถเขียนออกมาในรูปของแบบจำลองได้
         ตัวอย่างการตัดสินใจแบบกึ่งโครงสร้าง เช่น การทำสัญญาทางการค้า, การกำหนดงบประมาณทางการตลาดสำหรับผลิตภัณฑ์

กระบวนการตัดสินใจ(
Process of decision making)

กระบวนการตัดสินใจ (Process of decision making) หมายถึง การกำหนดขั้นตอนของการตัดสินใจตั้งแต่ขั้นตอนแรกไปจนถึงขั้นตอนสุดท้าย การตัดสินใจโดยมีลำดับขั้นของกระบวนการ ดังกล่าว เป็นการตัดสินใจโดยใช้หลักเหตุผลและมีกฎเกณฑ์ ซึ่งเป็นการตัดสินใจโดยใช้ระเบียบวิธีทางวิทยาศาสตร์เป็นเครื่องมือช่วยในการหาข้อสรุปเพื่อการตัดสินใจ ขั้นตอนของกระบวนการตัดสินใจมีอยู่หลายรูปแบบ แล้วแต่ความคิดเห็นของนักวิชาการ พลันเกต และแอ็ตเนอร์ (Plunkett and Attner, 1994:162) ได้เสนอลำดับขั้นตอนของกระบวนการตัดสินใจเป็น 7 ขั้นตอน ดังนี้
         ขั้นที่ 1 การระบุปัญหา (Define the problem) เป็นขั้นตอนแรกที่มีความสำคัญอย่างมาก เพราะการระบุปัญหาได้ถูกต้องหรือไม่ ย่อมมีผลต่อการดำเนินการในขั้นต่อ ๆ ไปของกระบวนการตัดสินใจ ซึ่งจะส่งผลกระทบต่อคุณภาพของการตัดสินใจด้วย ดังนั้น ผู้บริหารจึงควรระมัดระวังมิให้เกิดความผิดพลาดในการระบุปัญหาขององค์การ ทั้งนี้ ผู้บริหารควรแยกแยะความแตกต่างระหว่างอาการแสดง (symptom) ที่เกิดขึ้นกับตัวปัญหาที่แท้จริงเสียก่อน ยกตัวอย่างเช่น กรณีที่ยอดขายของบริษัทลดลง ซึ่งมีสาเหตุมาจากคุณภาพสินค้าต่ำ จะเห็นว่าการที่ยอดขายลดลง เป็นอาการแสดง และปัญหาที่ต้องแก้ไขได้แก่ การที่คุณภาพสินค้าต่ำ ดังนั้นผู้บริหารที่ชาญฉลาดต้องคอยสังเกตอาการแสดงต่าง ๆ ทั้งต้องรวบรวมข้อมูลที่จำเป็นต่อการค้นหาสาเหตุของอาการแสดงเหล่านั้น ซึ่งจะนำไปสู่การระบุปัญหาที่แท้จริงได้อย่างถูกต้องแม่นยำ
         ขั้นที่ 2 การระบุข้อจำกัดของปัจจัย (Indentify limiting factors) เมื่อสามารถระบุปัญหาได้ถูกต้องแล้ว ผู้บริหารควรพิจารณาถึงข้อจำกัดต่าง ๆ ขององค์การ โดยพิจารณาจากทรัพยากรซึ่งเป็นองค์ประกอบของกระบวนการผลิต ได้แก่ กำลังคน เงินทุน เครื่องจักร สิ่งอำนวยความสะดวกอื่น ๆ รวมทั้งเวลาซึ่งมักเป็นปัจจัยจำกัดที่พบอยู่เสมอ ๆ การรู้ถึงข้อจำกัดหรือเงื่อนไขที่ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้ จะช่วยให้ผู้บริหารกำหนดขอบเขตในการพัฒนาทางเลือกให้แคบลงได้ ตัวอย่างเช่น ถ้ามีเงื่อนไขว่าต้องส่งสินค้าให้แก่ลูกค้าภายในเวลา 1 เดือน ทางเลือกของการแก้ไขปัญหาการผลิตสินค้าไม่เพียงพอที่มีระยะเวลาดำเนินการมากกว่า 1 เดือน ก็ควรถูกตัดทิ้งไป
         ขั้นที่ 3 การพัฒนาทางเลือก (Develop potential alternatives) ขั้นตอนต่อไป ผู้บริหารควรทำการพัฒนาทางเลือกต่าง ๆ ขึ้นมา ซึ่งทางเลือกเหล่านั้นควรเป็นทางเลือกที่มีศักยภาพและมีความเป็นไปได้ ในการแก้ปัญหาให้น้อยลงหรือให้ประโยชน์สูงสุด ตัวอย่างเช่น กรณีที่องค์การประสบปัญหาเวลาการผลิตไม่เพียงพอ ผู้บริหารอาจพิจารณาทางเลือกดังนี้ 1) เพิ่มการทำงานกะพิเศษ 2) เพิ่มการทำงานล่วงเวลาโดยใช้ตารางปกติ 3) เพิ่มจำนวนพนักงาน หรือ 4) ไม่ทำอะไรเลย ในการพัฒนาทางเลือกผู้บริหารอาจขอความคิดเห็นจากนักบริหารอื่น ๆ ที่ประสบความสำเร็จทั้งภายในและภายนอกขององค์การ ซึ่งอาจใช้วิธีการปรึกษาหารือเป็นรายบุคคล หรือจัดการประชุมกลุ่มย่อยขึ้น ข้อมูลที่ได้รับจากบุคคลเหล่านั้นเมื่อผนวกรวมกับสติปัญญา ความรู้ ความสามารถ ความคิดสร้างสรรค์และประสบการณ์ของตนเองจะช่วยให้ผู้บริหารสามารถพัฒนาทางเลือกได้อย่างมีประสิทธิภาพ
         ขั้นที่ 4 การวิเคราะห์ทางเลือก (Analyze the alternatives) เมื่อผู้บริหารได้ทำการพัฒนาทางเลือกต่าง ๆ โดยจะนำเอาข้อดีและข้อเสียของแต่ละทางเลือกมาเปรียบเทียบกันอย่างรอบคอบ และควรวิเคราะห์ทางเลือกในสองแนวทาง คือ 1) ทางเลือกนั้นสามารถนำมาใช้จะเกิดผลต่อเนื่องอะไรตามมา ตัวอย่างเช่น ถ้าโควต้าปกติในการผลิตมอเตอร์ของแผนกผลิตเท่ากับ 500 เครื่องต่อเดือน แต่แผนกผลิตต้องผลิตมอเตอร์ให้ได้ 1,000 เครื่อง ภายในสิ้นเดือนนี้ โดยมีข้อจำกัดด้านต้นทุนขององค์การว่าจะจ่ายค่าจ้างพนักงานเพิ่มขึ้นไม่เกิน 10,000 บาทเท่านั้น ทางเลือกหนึ่งของการแก้ปัญหาอาจทำได้โดยการจ้างพนักงานทำงานล่วงเวลาในวันหยุดและเวลากลางคืน แต่เมื่อ ประเมินได้แล้วพบว่าวิธีนี้จะต้องเสียค่าใช้จ่ายเพิ่มขึ้นถึง 17,000 บาท ผู้บริหารก็ควรตัดทางเลือกนี้ทิ้งไป เพราะไม่สามารถนำมาใช้ได้ภายใต้ข้อจำกัดด้านต้นทุน
         อย่างไรก็ตามทางเลือกบางทางเลือกที่อยู่ภายใต้ข้อจำกัดขององค์การก็อาจทำให้เกิดผลต่อเนื่องที่ไม่พึงประสงค์ตามมา เช่น ทางเลือกหนึ่ง ของการเพิ่มผลผลิต ได้แก่การลงทุนติดตั้งระบบคอมพิวเตอร์ ซึ่งจะช่วยให้แก้ปัญหาได้ แต่อาจมีปัญหาเกี่ยวกับการลดลงของขวัญกำลังใจของพนักงานในระยะต่อมา เป็นต้น
         ขั้นที่ 5 การเลือกทางเลือกที่ดีที่สุด (Select the best alternative) เมื่อผู้บริหารได้ทำการ วิเคราะห์และประเมินทางเลือกต่าง ๆ แล้ว ผู้บริหารควรเปรียบเทียบข้อดีและข้อเสียของแต่ละทางเลือกอีกครั้งหนึ่ง เพื่อพิจารณาทางเลือกที่ดีที่สุดเพียงทางเดียว ทางเลือกที่ดีที่สุดควรมีผลเสียต่อเนื่องในภายหลังน้อยที่สุด และให้ผลประโยชน์มากที่สุด แต่บางครั้งผู้บริหารอาจตัดสินใจเลือกทางเลือกแบบประนีประนอม โดยพิจารณาองค์ประกอบที่ดีที่สุดของแต่ละทางเลือกนำมาผสมผสานกัน
         ขั้นที่ 6 การนำผลการตัดสินใจไปปฏิบัติ (Implement the decision) เมื่อผู้บริหารได้ทางเลือกที่ดีที่สุดแล้ว ก็ควรมีการนำผลการตัดสินใจนั้นไปปฏิบัติ เพื่อให้การดำเนินงานเป็นไปอย่างมีประสิทธิภาพ ผู้บริหารควรกำหนดโปรแกรมของการตัดสินใจ โดยระบุถึงตารางเวลาการดำเนินงาน งบประมาณ และบุคคลที่เกี่ยวข้องกับการปฏิบัติ ควรมีการมอบหมายอำนาจหน้าที่ที่ชัดเจน และจัดให้มีระบบการติดต่อสื่อสารที่จะช่วยให้การตัดสินใจเป็นที่ยอมรับ นอกจากนี้ผู้บริหารควรกำหนดระเบียบวิธี กฎ และนโยบาย ซึ่งมีส่วนสนับสนุนให้การดำเนินงานเป็นไปอย่างมีประสิทธิภาพ
         ขั้นที่ 7 การสร้างระบบควบคุมและประเมินผล (Establish a control and evaluation system) ขั้นตอนสุดท้ายของกระบวนการตัดสินใจ ได้แก่ การสร้างระบบการควบคุมและการประเมินผล ซึ่งจะช่วยให้ผู้บริหารได้รับข้อมูลย้อนกลับเกี่ยวกับผลการปฏิบัติงานว่าเป็นไปตามเป้าหมายหรือไม่ ข้อมูลย้อนกลับจะช่วยให้ผู้บริหารแก้ปัญหาหรือทำการตัดสินใจใหม่ได้โดยได้ผลลัพธ์ของการปฏิบัติที่ดีที่สุด


กรณีศึกษา AMERICA’S CUP: THE TENSION BETWEEN TECHNOLOGY AND HUMAN DECISION MAKERS

AMERICA’S CUP: THE TENSION BETWEEN TECHNOLOGY AND HUMAN DECISION MAKERS On September 25, 2013, Oracle Team USA pulled off one of the gre...